mehmet reşat

• o mahrur bakışlarının altında aslında her şeyi görebilecek bir zekaya sahip olan ziyadesiyle sakin hükümdar.. ne enver paşa nın dangalaklıklarına bir çift laf etmiş ne de kötü olaylar karşısında sert bir tepki göstermiştir.en büyük korkusu tahttan indirilmektir (ki kardeşleri ikinci abdülhamit ile beşinci murat ve amcası sultan abdülaziz bu akıbete uğramışlardır); bu yüzden de devletin hiçbir işine karışmamış, herşeyi ittihatçılara bırakmıştır; lakin bir dönem padişahın başkatipliğini yapmış bulunan halit ziya uşaklıgil in anlattığına göre; ''birgün ittihatçılar, devletin balkan savaşına girmesi konusunda zamanın hükümetini tazyik için bir miting düzenlemişler ve arapların, arnavutların karıştırıldığı bir kalabalığı dolmabahçe saray bahçesine yığmışlardı. kalabalık arasında o zaman henüz paşa olmamış bulunan talat bey ve halaçyan efendi, uzun bir direğe takılmış bulunan osmanlı bayrağını birer elleriyle tutarak var güçleriyle sallıyorlar ve avazları çıktığı kadar, 'harp isteriz,harp' diye bağırıyorlardı. bu öncülüğü, halkım kıyamet koparırcasına yaygarası izliyor ve ''filibe sofya-filibe sofya'' tempoları göklere çıkıyordu. nümayişçilere hayretle bakan ve ömründe ilk defa böyle bir olaya tanık olan yaşlı ve hasta sultan reşat bir süre merakını çeken bu oyunu seyrettikten sonra, nüöayişçilerin elebaşlarının huzura kabul edilme isteklerini duymazlıktan gelerek savuşturdu ve bu gibi belalı anlar için kullanmaya alışık olduğu; 'memnun oldum mahzuz oldum' klişesini basarak dairesine çekildi.''