arkadaşa aşık olmak

• arkadaşa aşık olmak kolay, ama kurtulması zordur.
  
  ama kesin bir şey var ki, o da eğer başınızda böyle bir olay varsa, hiç düşünmeden karşı tarafa açılmanız gerektiği... ilk zamanlarda bu çok zor gelebilir, sizin için imkansız gözükebilir, sonunda onu tamamen kaybetmek de vardır... ama ilerde zaten başka çare kalmayacağı için bi şekilde açılacaksınız ve belki de korktuğunuz başınıza gelecek, onu kaybedeceksiniz... o yüzden kendinize daha fazla acı çektirmeden, ona karşı olan duygularınızın geçici olmadığından ve ona gerçekten aşık olduğunuzdan emin olduktan sonra vakit kaybetmeden ona açılın. nasılsa onu bi şekilde kaybedeceksiniz, söyleyerek kaybedin.
  
  eğer hala ikna olmadıysanız ve ona hiçbir şey söylememeyi, açılmamayı düşünüyorsanız belki aşağıdaki yazı sizi kararınızdan döndürebilir...
  
  bu yazı gerçek bir aşk hikayesini anlatmaktadır ve yazıların hepsi aşık delikanlının günlüğünden alınmıştır.
  
  lise 1
  
  ingilizce dersinde yanımda bir kız oturuyordu. onun için "benim en iyi arkadaşım" diyordum... ama ben onun ipek gibi saçlarına bakıp onun benim olmasını istiyordum... ama o bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu, bunu biliyordum, dersten sonra kalktı ve geçen gün sınıfta olmadığı için o günün notlarını istedi. ona notları verirken bana teşekkür etti ve yanağımdan öptü. onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum. nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum...
  
  lise 2
  
  telefonum çaldı, arayan oydu ve ağlıyordu... bana aşkın nasıl kalbini kırdığını anlattı, beni evine çağırdı, yalnız kalmak istemediğini söyledi, ben de tabiki gittim, koltuğa, onun yanına oturdum, güzel gözlerine bakmaya başladım ve onun benim olmasını diledim. 2 saat sonra drew barrymore'un bir filmi başladı ve onu izledik. filmi izledikten sonra uyumaya karar verdi, bana her şey için teşekkür etti ve yanağımdan öptü. onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum. nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum...
  
  lise 3
  
  mezuniyet balosundan bir gün önce yanıma geldi ve "çıktığım çocuk hasta ve partiye gelemeyecek" dedi, benim de çıktığım biri yoktu ve 7. sınıfta birbirimize söz vermiştik, eğer çıktığımız biri olmazsa partilere birlikte gidecektik, "en iyi arkadaş" olarak. ve partiye birlikte gittik, o akşam çok güzeldi, her şey yolunda gitti, partiden sonra onu evine kapısının önüne kadar bıraktım. kapının önünde ona baktım, o da bana o güzel gözleriyle gülümseyerek baktı. onun benim olmasını istiyordum... ama o bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu, bunu biliyordum, bana "hayatının en güzel zamanını geçirdiğini" söyledi ve yanağımdan öptü. onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum. nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum...
  
  günler, haftalar, aylar geçti ve mezuniyet günü geldi çattı...
  
  sürekli onu izledim, onun mükemmel vücudunu seyrettim. diplomasını almak için sahneye çıkarken sanki havada süzülen bir melek gibiydi. onun benim olmasını istiyordum... ama o bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu, bunu biliyordum. herkes evine gitmeden önce yanıma geldi ve ağlayarak bana sarıldı, sonra başını omzuma koydu ve "sen benim en iyi arkadaşımsın, teşekkürler" deyip yanağımdan öptü. onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum. nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum...
  
  aradan yıllar geçti...
  
  bir kilisedeyim ve o kızın nikahını izliyorum... evet; artık evleniyordu, onun "evet, kabul ediyorum" demesini, yeni hayatına girmesini izledim, başka bir adamla evli olarak... onun benim olmasını istiyordum... ama o bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu, bunu biliyordum. yeni hayatına girmeden önce yanıma geldi ve "nikahıma geldiğin için teşekkürler" deyip yanağımdan öptü. onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum. nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum...
  
  yıllar çok çabuk geçti...
  
  şu an benim bir zamanlar en iyi arkadaşım olan kızın tabutuna bakıyorum, eşyaları toplanırken lise yıllarında yazdığı günlüğü ortaya çıktı... hemen günlüğünü aldım ve günlükte okuduğum satırlar şöyleydi:
  
  "onun gözlerine bakarak onun benim olmasını diledim... ama o bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu, bunu biliyordum. onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum. nedenini bilmiyorum ama çok utanıyordum... keşke bana beni bir kez sevdiğini söyleseydi..."