bilen bilir

• bir topluluk ve ortada uzerine binbir kafadan ses cikan bir konu. uzlasma yok, orta nokta yok. derken bir adam cikar, bu tartismaya basindan beri pis pis siritarak, biyik altindan gulerek ve "ne diyor bu amina koduklarim bilip bilmeden" diyerekten, "allah akil fikir versin bu zavallilara" mimikleriyle kenardan dinleyen bir adam... o etkiliyeci ses tonuyla, konuya son noktayi koyacagindan gayet emin ve hala o yavsak gulumsemesini yuzunden eksik etmeden agzindan cumlelerini dokmeye baslar. demin zavalli topluluktan soz sirasi kendine her geldiginde bu gizemli adama bakarak onun kendine bakip gulumsemesini ayni fikirde oldugunu sanarak ayni sekilde gizemli adama gulumseyerek karsilik verip "bilmiyor amina koduklarim iste. bir sen, bir ben. baskasi yalan." turunde dusunen herbir zavalli da agzi bir karis acik esas oglani dinliyordur simdi.
  
  esas oglan konuyu aciklamayi orneklerle yayip daha bir anlasilir kilacaktir, ama bu danyal denyolara ornegi uzun uzadiya anlatmanin bir geregi yok deyip "bilen bilir" diye, aslinda hicbir anlama gelmeyen fakat bu tip ortamlarin en vurucu, en bitirici sozunu soyler. karsisindaki herbir okuzden bir tutam salya ve "evet bunu ben de biliyorum, bu yanimdaki okuzler bilmez" feedbackini aldigi zaman cumlenin sonunu getirme geregi bile duymaz esas oglanlar. son cumle olarak da "bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayin gencler. ben buralardayim bir sikintiniz olursa ugrayin" deyip, ortamdan dumanlar icerisinde kaybolurlar. cok fena manita yerler. arkadaki topluluk ise bilenin bildigi seyi, yani cogu zaman aslinda hic var olmayan birseyi ben senden daha iyi biliyorum diye tartismaya devam ederler. senaryolar yaziliiir, cizilir.
  
  onun icin "bilen bilir" diyenleri doveceksin arkadas. sorgusuz sualsiz.