ghosteen

• aşırı tematik bulup beğendiğim, yoğun tinsel tınılı nick cave'in son stüdyo albümü. albümün teması ise "albüm kapağı". evet evet bu albümün teması kesinlikle "albüm kapağı". sanırım nick cave abimiz albüm kapağının koca bir çıktısını stüdyonun duvarına astırıp "haydi beyler , bu resme bakıp albüm yapalım " demiş ve adamlar albüm kapağına ithafen müzik yapmaya girişmişler. albümdeki her bir şarkıda bunu hissediyorsunuz. şu tabloya bakarak tüm parçaları tek tek dinlediğinizde bu tezimi çürütecek tek bir şarkı bulamayacağınıza eminim. albüm; karşısındakini hipnotize edebilecek güçteki kanat detaylarına sahip olan tavus kuşu kadar "zarif", at kadar "asil", "ihtişamlı" ve "estetik", orangutan kadar "karamsar" ve "yanlız", arkasındaki aslana rağmen göğsünü gererek onun önünde bekleyen kuzu kadar "cesur", dağlar kadar "erişilmez" ve "görkemli", kelebeğin aksine çok daha "uzun ömürlü" ve son olarak aslan kadar da “kral” bir albüm olmuş.
  perdelerin meltem esintisiyle dalgalandığı sıcak bir yaz akşamında mehtabı seyrederken veya soğuktan donmuş ağaç dallarının şiddetli rüzgarın etkisiyle pencere camını dövdüğü soğuk bir kış gününde çayınızı veya kahvenizi yudumlayıp lapa lapa karın yağışını izlerken arka fonda çalacak güzellikte bir albüm yapmış reis.