ah müjgan ah

• filmin insanı allak bullak eden esas sahnesi, hüsnü ile müjgan'ın yolda tesadüfen karşılaştıklarında aralarında geçen konuşma sonrasında, hüsnü'nün gözünü ıraklara daldırarak kendi kendine söylediği dört kelimedir.
  
  - senin çocuğun mu müjgan? biz evlenseydik bizim çocuğumuz olacaktı.. ismi de koray değil, ali, ahmet gibisinden bir şeyler olacaktı...
  - hüsnü, halen beni unutamamışsın gibi, beni halen seviyormuş gibisin.
  
  aralarındaki kısa konuşma, müjgan'ın yere düşen çocuğu yüzünden kesilir. müjgan, yerde ağlayan çocuğuna koşar. hüsnü'nün ise dudaklarından, daha doğrusu kalbinden şu sözler dökülür:
  
  "müjgan'ı unutmak, müjgan'ı sevmemek"
  
  tabi, yazının yetersiz kaldığı bir yerdeyiz. sadri alışık'tan dinlemek lazım.