ekşi itiraf

• bugün ayrılığımızın 7. günü
  
  ilk başlarda sana kızgındım. kızgınlığım zamanla önce üzüntüye sonra çaresizliğe sonrada özleme bıraktı. sana ilk gidişimle sevgimin yarısını sonra da hepsini götürdün demiştim. oysaki nasıl bir yanılsamaymış nasıl bir hataya düşmüşüm bilemedim.
  
  sana iki nedenle kızgındım canım. birincisi buluşma teklifimi kabul etmezsen gideceğimi söylememe rağmen gitmemi tercih etmendi. kılıçlar çekildi demiştim ya çekilen tek kılıç saplanan ise iki kalpti. hangi nedenlerle gelemedin sorun neydi bilmiyorum. ama 5 dakika belki ayarlayabilirdin.
  
  2.nedenimde bazı entrylerde bunun insanı kullanmak olduğu yazılıyor demiştin ya öyle düşünmüştüm bende. başkası seni yıkmasına rağmen ben yanında olmuş hayallerimi paylaşmıştım. oysaki gerçekte yanında olan sana sarılan oydu. ben asla olamayacaktım. sen bunu bilerek mi yaptın asla. bu o yüzden bir insanı kandırmaya girer mi hiç sanmam ama sonuç pek değişmiyor öyle ya da böyle.
  
  bazen aklıma birden geliyorsun. geldiğinde nefes alamıyorum. sanki astımlı gibi koah hastası gibi. geçer mi bu durum bilmiyorum.
  
  bundan sonra elbetteki gel yeniden başlayalım diyemem. bunu belki sen kabul etmezsin. ama en azından arada bir yaz nasılsın diye. merak ediyor insan.
  
  arşivlediğimiz yazılarımızı okuyorum. uzun süre olmadığı tanışalı fakat yıllardır tanışıyormuşcasına güzeldi. ayrılık ise 7. günde ama sanki 70 yıl gibi uzun soğuk üşütücü.
  
  okur musun bilmem ama okursan bir cevabı çok görmezsen sevinirim.
  
  öpücüklü nazmiye'ye ithafen yazılmıştır.