yaran olaylar

• okuldan bir kız arkadaşım ailesinden uzakta öğrenci evinde kalıyor. arada marketlerde sucuk standında, konfeksiyon açılışında tavşancık, doğum günlerinde palyaço olarak para kazanmaya çalışıyordu.
  
  bir gün sözleştik beraber sinemaya gidicez, dönüşte bizde kalacağız sabahlayacağız falan planlar yapıldı. fakat bi sorun o gün bir alışveriş merkezinde maskot olması gerek. neyse dedik oranın sinemasına girelim işi bitince. avm büyük biryer tarif etti bulunduğu yeri, akşamüstü gittim.
  bakınıyorum etrafa gördüm pembe renkli bir ayı var, el salladım cevap yok, yaklaştım sarıldım ayıya :)) ne zaman işin biter diyorum ses yok. elleriyle bilmem gibi bişey yaptı. kahve alıp geliyorum dedim ayrıldım yanından.
  
  geri geldiğimde etrafını çocuklar sarmış, elele tutuşmuşlar salak gibi dönüyorlar. her önümden pembe ayı geçtiğinde poposuna vuruyorum, koş ayıcık koş diye. hayal edin koca bir ayı kafası, vücudu yumuşak bir peluş ve pembe.
  
  ben artık sıkılmaya başladım söyleniyorum. hadi gidelim, bitir şunu, filme girelim, karnım acıktı ve bunları söylerken ayının poposuna, sırtına parmakla dürtüyorum. rahatsızlık verdim galiba ki o sevimli pembe ayıcık döndü boğazıma sarıldı, duvara yapıştırdı beni. homurtular geliyo koca kafasının içinden. o kafayı bi çıkardı ki allahım sana geliyorum. içindeki erkek!!
  
  be been ezzgiyii diyebildim sadece. benim salak arkadaşım üst katta tavşanmış meğer. film yalan oldu eve gelip yatağa yüzükoyun atlayıp ağladım, mutlu ol pembe ayı.