6 entry daha
  • kitapta olaylar 1970-71'de geçer, sonlarına doğru 12 mart muhtırası verilir. seyda ilginç bir karakterdir: mutsuzdur, ama mutsuzluğunun suçunu kimseye yükleyemediği için daha çok acı çeker. sevmediği biriyle evlenmesinin tek suçlusu kendisidir. ilk başta oktay'a hissettiğinin sevgi mi yoksa sadece cinsel istek mi olduğunu anlayamamış, hissettiğinin yalnızca oktay'ın "koynuna girme arzusu" olduğunu farkettiğindeyse iş işten geçmiştir. üzgün bir anında kendisini teselli etmiş olan oktay'la -ki bu aralarındaki ilk ve son duygu alışverişidir- evlenme kararını herkese açıklamıştır bile. kararından dönüp hata yaptığını herkese açıklama gibi bir seçeneği yoktur seyda'nın; çünkü üstün zekalıdır, hata yapamaz. bu yüzden oktay'ı sevmediğini bile bile evlenir, okulu ve atom fizikçisi olma hayalini bırakır, hiç sevmese de oktay'ın sosyetik çevresine tahammül eder. bütün bunları yaparken hayatı gitgide anlamsızlaşır çünkü kararlarının ve dolayısıyla hayatının anlamsızlığının tek sorumlusu olduğunu bilir seyda; "özüne" olan saygısını kaybetmiştir artık.
14 entry daha
hesabın var mı? giriş yap