st. dalfour

• porselen kaşığının cezbettiği beynim, ani bir kararla bacaklarıma rafa yönelmesini, ellerime kavanozu sımsıkı tutmasını emir verdiğinde sahip olmuştum ilk defa ona. kaşığın tuzak olduğunu eve varınca fark edecektim, fakat o harika tadı dilimde hissettikten sonra. kavanozun dibine ulaşabilmesi adına yeterince uzundu. ne var ki haddinden fazla derin ve şirinlikten uzak küçüklükte çanağıyla dilimi oldukça yormuştu. bir sefer kandım o mavi desenli kaşığa, ikinci tadımımı anneannemin evinden arakladığım kaşıkla gerçekleştirdim. promosyon kaşığın dibine ulaşabilmek için türlü formlara bürünmüş dilim, adam akıllı bir kaşık üzerinden varınca lezzetin doruğuna, üçüncü kaşığı vücudumun kaldırmayacağını anladım. ama yalnızca ananas-mango reçeli! diğerlerine bir şey demiyorum, sadece o paraya değmez.