uyuyan bebeği izlemek

• kızım henüz 4 günlük. birkaç saat sonra 4,5 günlük olacak. ne oldu nasıl oldu bilmiyorum ama hayattan şuan en keyif aldığım eylem; karnı doymuş, altı temizlenmiş, gazı çıkarılmış bebeğimi uyurken izlemek.
  
  izlerken gülme isteği uyanıyor, gülüyorum. herbir mimiği, yüzündeki ellerindeki herbir detay beni benden alıyor. sanırım-eğer varsa ki bence var- babalık güdüm bir şekilde aktive oldu.
  
  yatağımıza benim tarafıma konumlandırdığımız bebek yatağında uyuyan kızım, hemen yanında var gücüyle bebeğine yetmeye çalışmaktan yorgun düşmüş karım, yatağın ayak kısmında da yaklaşık 50 cm2 alana kuyruğunu bedenine dolamış kedi gibi kıvrılıp yatmış ben. onları seyrediyorum en çok da kızımı. biraz uykuya dalıp ara ara gözlerimi açıp onlara bakıp mutlu olup yüzümde aptal bir gülümsemeyle tekrar gözlerimi kapatıyorum. son 4 günde toplam 20 saat uyumamış olmak bile mutluluğumu engelleyemiyor.
  
  bu ne kadar süre devam eder bilmiyorum ama bence uyuyan evladını seyretmekten keyif alan tonla insan olmalı.