barut

• barut, güherçile, kükürt ve ince öğütülmüş odun kömürünün belirli oranlarda karıştırılmasıyla yapılır. fakat, bileşenlerin iyi kalitede olması gerekir. eski zamanlarda barut yapımcıları, güherçileyi tadarak test ederlermiş. işte arşivlerde bulunmuş olan ve barutun tadılarak test edildiğini onaylayan bir reçete: " tuzlu ve acı barut iyi değildir; yalnızca dili ısırırsa ve biraz tatlı hissi verirse bu barut iyidir." iyi bir barut yapımcısı olmanın yolu epey tuz yutmaktan geçiyordu denilebilir. kükürdü analiz etme yolu daha basitti. avuca alınan bir parça kükürt kulağa yaklaştırılırdı. hafif bir hışırdama sesi kükürdün uygun olduğuna alametti. kükürdün ısı iletkenliği çok düşük olduğundan, avuçta ısınınca, kükürdün içindeki gerilmeler artar ve kırılgan olduğundan hışırtılar çıkararak küçük parçalara ayrılır. saf olmayan kükürt ise, daha yüksek ısı iletkenliğine sahip olduğundan daha dayanıklıdır. uzun lafın kısası, geçmişte kimyacılar, duyu organlarıyla maddeleri analiz ediyorlarmış. bu durum, kimi maddelerin adlarına da yansımıştır. örneğin gliserin adı latince "tatlı" dan gelir. sodyum sulfat da "acı" anlamında mirabilit diye adlandırılır.