uyak

• en az iki dize sonunda, anlamı farklı, yazılışı aynı ses benzerlikleridir. diğer bir adı kafiyedir. kafiyenin oluşabilmesi için dize sonundaki sözcüklerde şu özellikleri aramak gerekir:
  ses benzerliği olan sözcüklerin anlamca farklı olması,
  kafiyenin asla rediften sonra gelmemesi.
  
  uyak(kafiye) 5 ayrı grupta incelenir. bunlar:
  
  yarım uyak: dize sonlarında bir ses benzerliği ile oluşurlar. ses benzerliği en az olan uyak türüdür.
  
  tam uyak: dize sonlarındaki iki tane ses benzerliği ile oluşturulur. tam uyağı oluşturan seslerden biri ünlü biri ünsüzdür ancak uzun heceler(â, û, î vb.) de tam uyak sayılırlar.
  
  zengin uyak: dize sonlarında en az üç sesten oluşan uyak türüdür.
  
  tunç uyak: uyağı oluşturan sözcüklerden birinin diğer sözcüğün içinde yer alması ile oluşan uyar türüdür.
  
  cinaslı uyak: dize sonlarında bulunan eş sesli sözcüklerle oluşturulan uyak türüdür. kelimeler sesteş olmasa bile aynı şekilde okunuyorsa orada da cinaslı uyak vardır. (örnek: ...kuzusu/...kuzu su)