doğrudan gelir desteği

• 24 ocak kararları ve bu kararların uygulanabilmesine elverişli zemin hazırlamaya odaklı 12 eylül rejimi ile onun arkaik yapıları, türkiye tarımı ve köylüsü için oldukça zor yıllar kurgulamıştır. köylünün ürününün pazarlama ve fiyat garantisini oluşturan, girdi desteği sağlayan tarımsal kit'ler hızla özelleştirilerek, tarımsal kamu yönetimi dağıtılmış, destekleme kapsamı daraltılarak tarımsal ürün fiyatları baskı altına alınmıştır.sürecin sondan önceki son darbesi 1994 krizi sonrası desteklemeye konu olan tarımsal ürün sayısının 26'dan 9'a (hububat ürünleri, şeker pancarı, haşhaş ve tütün) düşürülmesi olmuştur.en son 2001 krizi ve ertesinde niyet mektuplarının,ab müzakerelerinin öznesi olan çiftçi hep ilk vazgeçilen olmuştur.
  
  doğrudan gelir desteği kapanmayan yaraların zayıf bir pansumanıdır.
  
  neo-liberalizm ve onun yerli işbirlikçilerinin yaymaya çalıştıkları "türkiye'de tarıma ayrılan kaynaklar ülke için bir kara deliktir" iddiası gerçek dışıdır. 1999 yılından bu yana, türkiye'de, kamu bütçesinden tarıma ayrılan kaynak yılda 2 milyar $'ın altındadır. halkın neredeyse yarısının doğrudan istihdam edildiği ve geçimini sağladığı bir sektöre ayrılan ve miktarı yukarıda belirtilen kaynak bir kara delik değil, son yıllarda doğrudan gelir desteği uygulamalarında da somutlaştığı üzere, olsa olsa nafakadır.
  
  dünya tarım politikalarının yönü liberalizasyona doğrudur ve türkiye bir an önce bu değişime ayak uydurmalıdır gibi söylemlere sahip olanlar liberalizasyon sürecinin yürütücüsü olan abd'de bush yönetiminin oluşturduğu çiftlik yasası (farm act) aracılığıyla tarımına, gelecekteki 10 yılda 70 milyar $ ilave destek kurgulamasını görmezden gelirler.. "yerel neoliberaller" tarım desteklerinin kapsamının radikal bir şekilde daraltılması ve tarımın serbest piyasa kurallarına tabi tutulması gerektiğini savunur dururlar.