the two popes

• son zamanlarda izlediğim en güzel filmlerden biri.
  
  gelenek ve yeniliğin sanırım dünya yok oluncaya dek devam edecek çarpışmasını iki karakter üzerinden son derece insani ve naif bir biçimde işlemişler. matematiği bana kalırsa basit. bu iki insan konuşabiliyor ve dinleyebiliyor, kendileriyle yüzleşebiliyorlar.
  
  anthony hopkins’i izlemek mükemmel bir duygu. hele bu denli yaş almışken. hayranlığımı tarif edemiyorum.
  jonahtan pryce muazzam bir oyunculuk çıkarmış.
  
  2 saat 5 dakika su gibi aktı gitti. bazen ağlayasım geldi, bazen gülümsedim. son sahnede içim ısındı. öyle keyifli bir tat kaldı sonunda. izleyin mutlaka. diyaloglar muhteşem. görsel olarak da tatmin edici.
  
  gerçek bir hikayeden uyarlanmış ancak olanlar hakkında bilgi sahibi olmadığım için sadece film gözüyle izledim.