ercan yazgan

• pek bilinmez ancak tam adı necip ercan yazgan'dır. kendisi wikipedi'ye göre 4 nisan, mezar taşına göre 5 nisan 1944 doğumlu.
  
  eğer mezar taşındaki tarih doğru tarih ise 5 nisan 1980'de annesi zehra yazgan'ı kaybetmiştir, yani doğum gününde annesini kaybetmenin acısı yaşamış. anne ve babasının üzerine defnedilmiş. ^*
  
  karacaahmet mezarlığı'nda yatmaktadır. huzur içinde uyusun.
• aynı sokakta oturuyoruz. kendi hayat telaşımdan çok dikkat etmemiştim ama uzun bir süredir evinin ışıkları yanmıyordu. biliyorum çünkü evi bodrum kattadır, pencereleri evin kotuna göre yukarıda olan, kaldırıma basan türlerden. yani eskiden kapıcı dairesi diye tanımladığımız evler gibi. bu bana hep ironik gelmiştir.
  yaşlıydı, bedeni zayıf ve kamburdu. bir de yalnızdı.
  3-5 sene öncesine kadar çiçekçiyle çerçevecinin önüne attıkları sandalyelerde oturup tavla oynarlardı. yaz günleri tavlanın pul sesleri ve koca adam gülüşleri bizim eve kadar gelirdi.
  o zaman sanki hepimiz şimdikinden daha iyiydik. geçen ay leon amca şimdi de ercan yazgan gitti bizim sokaktan. ve biz de pek iyi değiliz.
  huzur içinde uyusun.
• memnun kaygisiz ve kapici cafer isimlerini bugun bile kimse unutmamissa kendisi sayesindeydi. aradan 20 yil gecti herhalde 2 karakter icin de ama hala cok yeniydi sanki.
  
  insan uzuluyor gercekten. bizimkiler'den biri daha gitti...
• memnun kaygısız tiplemesini türkiye'de ondan daha iyi oynayabilecek kimse yok, doğuştan boşvermiş bir tipi var.
• bebekte surekli bir kahvenin^* arka masalarinda arkadaslari ile okey oynarken gorulen insan.. yillarca cikarci insan tiplemesini oynayinca adam her seferinde "ulan bu herif kesin tas caliyordur" diye dusunmeye sevk olmamak elde degil..
• apartmandan bir kişi daha gitti. her dairenin kapısı kapanıyor yavaş yavaş, rahmetle...
• güle güle memnun kaygisiz, tertibine selam söyle :'(
• buket dereoglu'nun uvey babasi. 70lerdeki seks furyasina kapilmami$ ve bununla da ovunc duydugunu belirtmi$tir.memnun kaygisiz tiplemesi ile unutulmazlar arasina girmi$ ve bizimkiler dizisinin ustundeki olu topragindan ba$ini siyirarak etrafa bakmi$ bizlere goz kirpmi$tir.
• bizimkiler, yazlıkçılar, perihan abla, süper baba...tüplü televizyonun karşısına geçip annemiz portakal soyarken veya ütü yaparken gözlerimizi diktiğimiz elemlerine, sevinçlerine eşlik ettiğimiz kahramanların en güzellerinden biri daha ne yazık ki...
  
  canım sıkıldıkça youtube'da eski bölümlerine bakarım bizimkilerin ve yazlıkçıların. yalnızca nostaljik bir arzu, lezzet arayışı değildir, çok daha fazlası...memlekette ne oluyorsa kenarından kıyısından verir bizimkiler, bir yönüyle 90'ların sosyolojisi, başka bir tarafıyla neredeyse tamamı tiyatro kökenli, mehmet akan'dan yavuzer çetinkaya ve yaman okay'a, meral çetinkaya'dan güzin ipek ve orhan çağman'a, büyük oyuncuların resitali. senaryo kısmı sık sık eleştirilse, hep aynı şeyleri tekrar tekrar oynadıkları söylense de anlatılanın rutinlerden müteşekkil gündelik hayattan başka bir şey olmadığı unutulur. mesele biçimdedir, yoksa konu açısından yeryüzünde yepyeni olan nedir ki? her şey, sanat da dâhil, ilanihaye öyle veya böyle birbirini tekrar eder.
  
  biz onları, televizyonda başka kanal olmadığı, izleyecek bir şey bulunmadığı için değil, halktan oldukları, bizden bir şeyler anlattıkları, setten çıktıklarında lüks bir avm'nin tepesindeki rezidansına değil, halkın arasına karıştıkları için sevdik.
  
  artık biraz daha hüzünlü seyredeceğiz ama en önemli kısmı şu ki 25-30 yıl önce çevirilen bu dizileri 2018'de seyredeceğiz ve öyle görünüyor ki 2068'de de. asıl mesele bu işte, bahtiyar ol ercan ağabey! nur içinde yat...
  
  sabri bey, katil yavuz ve kapıcı cafer'li bir sahne:
  
  https://youtu.be/dppefszzaxy?t=180
• allah rahmet eylesin
  
  (bkz: sevim koş cafer hakka yürümüş)