• gerçekten yürek sızlatan durumdur efenim. silmeye kıyamamayla yada üşenip silmeye uğraşmamayla da sonuçlanabilir yada daha iyisini yazamamakla sonuçlanır. şimdi bi karışık geldi ki bu konu bana.
  • çaylaklıktan çıkmak için her yere yazan biri olarak başıma gelecek olay

    edit: geldi
  • bir saattir yaklaşık 50 entry sildim, bu sayı gerçek tamamen. hâlâ silmek istediğim ama görüp kendimden utanmaktan yorulduğum şeyler olduğu için bıraktım. alabildiğine dramatik, bazı yerlerde heteronormatif, insanları kategorize eden sığ ifadeler mi desem yoksa gerçekten yaşamadığım ama abarttığım şeyler mi desem... rezalet hakikaten.

    "entry zaman aşımına uğradı, bi' kontrol et istersen." uyarısı falan gelse keşke bir müddet sonra. şimdi olsa asla yazmayacağım pek çok şey yazmışım, değişiyor ve besleniyoruz günden güne.
  • salaklık kaynayan eski entrylerimi siliyorum. geri dönüp yad etmeye değer güzel bir şey bırakamamışım sözlük.
  • zaman geçince ben de değişiyiorum elbette.
  • pişmanlık duyuyorsun çünkü zaman insanı ve düşüncelerini çok değiştiriyor. bu sebeple eski düşünce tarzında yazdıkların şimdiki sen için pişmanlık verici olabilir.
  • silmeye üşeniyorum. çünkü entry silmek hakikaten zahmetli. değiştim ve entrylerimin çoğuyla çelişiyorum şimdi. neyse oldu bir kere.
  • ve bunu derken gereksiz tadımızın kaçmamalı bence. kelimenin içinde neden tadımızın kaçmaması gerektiği de belli. en "try" lere, yani try=deneme'lere gönderme yapan bir köke sahip olan kelime tam da yeni yazar olanların, çıraklıktan kurutulup (benim için 12 yıl oldu ve halen kurtulamadım) yazmaya başlamanın heyecanı ve gazıyla, uçana kaçana enteresan yorumlar yazma telaşına kapılması sonucu kaleme alınmış, ama aslında gerçekten de deneme mahiyetindeki yazılardan oluştuğu için, endişeye mahal yok.
  • yazdığım birçok entry zaten hayatımı anlatmıyor aslında. okuduğum bir kitaptan ya da birinin başına gelen bir olaydan etkilenip yazıyorum tabi ki kendimi anlattıklarım da az değil. hal böyleyken ne etkilenerek ne de yaşayarak yazdığım hiçbir şeyden pişman değilim. hayatta hep olması gerekenler oluyor. geçmişe bakıp yarınlar için ders çıkarmalı ben tam da bunu yapıyorum burda.
  • uludağ sözlükteyken çok eski bir entryme denk gelip güldüğümü hatırlıyorum, kim yazdı diye bakarken kendi nickimi görünce 2x gülmüştüm.

    tabi geçen yıllar içerisinde fikirlerim ve bakış açılarımın nasıl değiştiğini de bu şekilde fark ediyorum.
hesabın var mı? giriş yap