• nuhnebilik iviri ziviri, eski giyecekleri bir hatta iki yil gecmesine ragmen kullanilmamis gerecleri evde tutmanin gereksiz yukudur. anisi vardi,belki bir gun gerekir ya lazim olursa seklindeki dusuncelerin etkisiyle atilmasi zor olan lanet olasi zimbirtilarin yasattigi zorluktur. sonunda bir guc gelir hepsini def edersiniz basinizdan rahat bir nefes alirsiniz.
  • annelere çok zor gelen şey.deli ederler insanı. bu kadar da olmaz ki kardeşim, çöp ev oldu evimiz dedirtirler insanı.neresi zorsa...
  • amarikada zor olmayan şey. sokağa bırakıyon, öğrenciler falan alıyorlar
  • evinizin bir süre sonra çöp ev şekline dönüşmesine neden olabilecek hadise. kendinizce anlam ifade eden ancak oldukça eski şeyleri bir türlü atamama durumu.
  • insan kimi zaman duygusal sebeplerle kimi zaman ise yerine yenisini aldığında " ulan dünya kadar para vermiştim, nasıl atayım şimdi bunu" düşünüşüyle zorlanır eski eşyaları atmaya. söz konusu olan eğer ihtiyacı olanın işini karşılamayacak durumda olan mobilya ise zaten atmamakta binlerce fayda var. bugün bizzat gördüğüm, uyguladığım kadarıyla, evim güzel evim programındaki bir berna laçin, bir demet akbağ moduna girebilirseniz eski bir gardroptan (bu kısma dikkat) bir yatak odası kitaplığı, bir kocaman kitaplık, bir cdlik, bir gazetelik çıkarmak işten bile değil. gereken şeyler sadece bir vida takma çıkarma makinası * , bir dekupaj testeresi, bir de cin fikirli koca * *.
    şu an klavyeye basmaya bile gücü yok parmaklarımın o ayrı. ama yukarıda saydıklarım var artık değiyor o yüzden.
  • (bkz: kıyamamak)
  • o atilmasi dusunulen eski esyalarin da sizi hayatlarindan atacagi bilindigi icin ortaya cikan zorluk. kendi tarihinden atilmak korkusu. cogu zaman yersizdir, zira insan gelecege donuk bir varliktir aslinda. * ayrica esya cok rahatsiz edici bir seydir genelde, bence atalim cogunu kurtulalim. *
  • sözlüğümüzün değerli yazarlarından abraksas'la bu konu üzerinde bir sohbet sırasında, ben, insan atamıyor kardeşim, onlara her an ihtiyacım olabilirmiş gibi geliyor, demişken kendisi şu muazzam yorumda bulunmuştur.

    sen atana kadar ihtiyacın olacak.
  • size çok zaman önce unuttuğunuz şeyleri hatırlattığı için, 10 sene öncesinde yaşanmış şeylere dair izler olduğu için ve özellikle de bunu biriyle paylaştıysanız en azından o tekrar görmeden gerçekleştiremeyeceğiniz histir. mesela bir ders kitabı bulursunuz lise yıllarınıza ait. içindeki notları görünce anlarsınız neden hala sizde olduğunu. atmaya kıyamamışsınızdır. her sayfasına yazılmış abuk subuk şeyler aslında o zaman için sizin için çok değerlidir. sonra bir düşünce geçer içinizde, bu notları birlikte yazdığım kişi bunu görmeli dersiniz. hiçbir anlamı yoktur artık, bambaşka hayatlar yaşıyorsunuzdur ama yüzünüzde oluşan gülümsemeyi onunla paylaşmak istersiniz. belki 1 hafta belki 1 yıl daha yaşarsınız bunu. ama yine de bir kez daha paylaşmadan atamazsınız anılarınızın satır aralarına sıkışmış notlarını.
  • ciddi anlamda manevi değerleri ve küçük olanlar için onlara ait bir yer açmanın en mantıklı olduğu, diğerleri için küçük bir elveda ve teşekkür töreni düzenleme yoluyla derecesi düşürülecek zorluktur. (bkz: eşyalarla duygusal bağ kurmak)
    ev taşıma esnasındaki en büyük zorluklardan biridir, baş edilmezse kişinin sonu çöpçülüktür maazallah.
hesabın var mı? giriş yap