• akşamüstüne doğru bir sıkıntı başlardı... hala da olur böyle..
    eski pazar günleri; en çok radyodan dinlenen futbol maçlarının sesi, ütülenen önlüklerin kokusu, yıkanmış çamaşırların ıslaklığı, son ana bırakılmış ödevlerin karın ağrısıydı. cenk koray ve telekutu, evet hayır yarışması, izmir marşıydı. bizimkiler dizisinin bitmeyen vasatlığının hükümdarlığıydı.. eski pazarlar, hafta sonuna sığdırmaya çalıştığımız hayatımızın özgür yanının ellerini yeniden bağlayan saatlerin adıydı. coşkumuzun ağır ağır sönüşüydü. doyulmayan oyunların, müthiş gevşemelerin sonuydu. toparlanma vaktiydi. zira pazartesi ağır misafirdir ayakta karşılanması gereken... istiklal marşı, ve sabahın köründe midenin kabul etmediği zorla yenmeye çalışılan kahvaltılar... henüz hakim olunmayan bir hayatın zorunlu kuralları...
    herşeyin bir sonu vardırı en çok hatırlatan gündür pazar günleri bana hala...
  • (bkz: pazar konseri)
  • pazar konseri, uçan kaz, dallas, cheers şeklinde beliriveren.
  • baliğa çikilmiş bir akşamüstü, kedileri sevindirmekti...
  • bakirköy sinema 74'de sinema bileti kuyruğunda beklemekti.
  • sabah kalkılır, çizgi filmler izlenir ardından kahvaltı yapılır tekrar çizgi filme dönülürdü. bütün gün çizgi film ve çocuk programlarını izledikten sonra sokakta teker teker ba$ gösteren arkada$lar görülür akabinde a$ağıya inmek istenirdi. izin olarak '' anne ak$am banyo yapçam ya, iyice bi terliyim, elektriğim gitsin, gelir banyomu yaparım '' denir, a$ağıya inilirdi. sokakta maça giri$ilir fakat ipnelik yapan çocuklar yüzünden bir türlü takımlar kurulamazdı, sonuçta 9 aylık oynanırdı. ak$am 7 gibi eve gelinir, annenin '' malak gibi kokuyosun,çabuk banyoya gir '' demesiyle banyoya girilirdi. akşam olur, ak$am yemeği olarak fix menu, börek*ayran ikilisi yenirdi, ailecek televizyon ba$ında bizimkiler izlenirdi. anne bir yandan ütü yapar bir yandan çay içer. dizi bittikten sonra odaya gidilir, atari oynanır ardından renkli pijamalar giyinilip yatağa uzanılırdı.

    ayrıca;

    (bkz: parliament pazar gecesi sinemasi)
  • sabah evdeki bütün herkesten önce kalkarak bütün çizgi filmleri keyifle seyretmek, soora 7den 77ye, ondan soora pazar konseri başlardı zaten, o adamcık da öldü aynı barış manço ve cenk koray gibi.
    eskiden pazar günümüzü dolduran insanların çoğu yok şimdi, şimdi süheyl ve behzat uygur kardeşler var, pazar sürprizi, pazar keyfi, harika pazar var.
    çocukken hiç sevmezdim pazar günlerini, akşam bizimkileri heyecanla beklemekten başka çok boş geçen bi gündü. zaten bizimkilerden soora başlayan parliament pazar gecesi sineması bizim yatmamız için haberciydi.
    ama ne olursa olsun, bu zamanlardan çok daha güzel ve zevkliymiş.
hesabın var mı? giriş yap