• yabancı dilden geçen bazı kelimelerin sonundaki b, c, d, g harflerinin türkçede p, ç ,t, k harfleri ile yazılması durumundan gereksiz vazife çıkarmaktadır.

    örneğin arapçadan gelen mutlu anlamındaki "mesud" kelimesi eksiz halde türkçede "mesut" diye yazılır, mesut diye okunur.

    -mesut oldum.
    cümlesi me-su-dol-dum biçiminde hecelenerek, ulanırken kelime orijinal halinde okunur.
    -bugün çok mesudum.
    yazarken t harfi d harfine(sert sessizlerin yumuşaması) dönüşür.

    kitap kelimesinin orijinal hali ise "kitab"dır. ancak türkçe yazılışı "kitap" şeklindedir. kitap diye okunur. benzer şekilde;

    -kitap almalısın.
    cümlesi konuşma dilinde ki-ta-bal-ma-lı-sın şeklinde hecelenerek okunur.
    -kitabı getirdin mi?
    yazarken p harfi yumuşar ve b olarak yazılır.

    şuralara da bakılabilir:
    (bkz: cevab veremedi)
    (bkz: dincilerdeki p yerine b kullanma takıntısı)
  • artık her yerde görülmeye başlayan tiplerdir. bu moda sözlükten mi çıktı yoksa sözlüğe de başka bir yerden mi bulaştı bilmiyorum ama gördükçe tepem atıyor arkadaş.

    artık terlikle ağızlarına mı vurursunuz, götlerine evet! mührü mü sokarsınız bilemem. biri durdursun şunları artık.

    hayır sempatik mi sanıyorlar, havalı mı sanıyorlar bilmiyorum ama bana sadece malca geliyor.

    bir de şu vardı bir zamanlar:
    (bkz: sözlükte evet ekolü)
    bu da bunun cılkı sanırım.
  • kendilerine başka bir sözlük kuracakları günü bekliyorum. ekşi'ye içinde eved geçen girişleri engelleme özelliği gelse de olur veya "eved"leri "evet"e çeviren bir komut dizisi de işe yarar. eved görmek çok acı veriyor, bilen bilir.
hesabın var mı? giriş yap