evlilik yıldönümünde eşini kebapçıya götüren erkek

• gidilen yerin önemi yok, o anı özel kılmak mesele.
• adam gibi adam hareketidir diyebiliriz
• sevgilimi daha ikinci buluşmada^* kebapçıya götürmüş biri olarak gelecekteki ben olabilirim.
• beni bulmasını istediğim erkek yani eşsiz olanı beni bulsun. kral erkek, erkek gibi adam, adam gibi bi şey afjfk galiba acıktım, ok!
• evlilik yıldönümünde mangalı evin bahçesinde yakıp kebapları pişirip eşini elleriyle besleyen erkeğin yanında hiçtir. ^*
• ben ortada yanlış bi durum görmüyorum.
• mekanların, eşyaların önemli olmadığını önemli olanın sevgi ve saygı olduğunu zamanla anlıyor insan belki beş sene önce farklı tepki vereceğim şeyleri artık daha farklı açıdan bakmayı öğrendim. her zaman en doğru kişiyi bulamayabiliriz hatta en doğru kişi de olamayabiliriz kimse mükemmel değildir ama her zaman en doğru ilişkiyi yaşayabiliriz bu bizim elimizde.
• babamdır.
  
  annemle babamın birkaç çatal bıçak ve tabak ile başlayan evlilik hayatları çalmadan, çırpmadan geçim telaşı içinde geçtiğinden özel günleri kutlamayı dahi çocukları yaşça büyüyünce alışkanlık hale getirmişlerdir. yaş ve kültür gereği annem ve babam için dışarıda yemek yemek kebap yemektir kaldı ki dışarıda güzel bir kebap yemek de ucuz bir şey değildir. kebapçıda gösterilen hürmet, yıllarca bize ve herkese hürmet eden utangaç annemin gizli gizli hoşuna gider, kebapçı ikramları da babamın. yemek masasında tatlı tatlı sohbet ederler. babam unutsa annemi kebapçıya götürmesi için biz hatırlatırız.
• en asil duyguların adamıdır. bir demet gülü ekmeğin arasına koyup yiyemezsin. acilen bu klişeye bir son vermek gerek.
• mali krizde olduğumuz 2. evlilik yıldönümünde herşeye rağmen güzel bir yer ayarladım. eşim menüye baktı .
  -çok yüksek fiyatlar kalkalım ya. başka yerde yiyelim gerek yok.
  dedi. ne kadar ısrar etsemde, herşeyi ayarladım desemde kararından dönmedi. kalktık kadıköy’e kokoreç yemeye gittik.
  
  belki bir kebapçı değil ama evlilik yıldönümünde eşimi kokoreçciye götürmüşlüğüm var.