fiziği konu edinmiş, evrenin düzenini tanrının varlığına kanıt saymaya oynayan her dinden makale yazarının, durduk yerde "şüphesiz ki bu düzenin bir kurucusu olmalı" abuk ve mantıktan yoksun çıkarımına varmadan önce sorduğu ortak soru. konu x iken "x'deki düzen tesadüf olabilir mi" şeklinde genişletilebilir.
bu biçimde kullanılışı zırvanın önde gidenidir bana kalırsa. evrende bir düzen olması, tanrının varlığı tartışmasında bir adım ilerleme sağlamaz. aksine, kavrayamadığımız konularda doğa üstü bir varlığa inanma örüntüsü ile uyuşarak on bin yıldır kah zeus'la, kah thor'la, kah goktengri ile bir şekilde devam ettirilen
mucizevi görüneni doğaüstü varlıklara yorma davranışı ile özdeşleşir; evrendeki düzenin kanunları bulundukça önce asabileşir sonra da sığlaşır. (bkz:
galileo) (bkz:
newton) (bkz:
darwin)
(bkz:
tanrı simulasyonu)
(bkz:
insanlarda rastlantı algısı)
bonus (bkz:
bilgisayar mucizesi)