falan

• (bkz: felan) (bkz: yok)
• (bkz: feşmekan)
• akliniza gelen sozcugu soyleyemediginzde istem disi cikan sozcuk.
  -abi oraya falan gideriz.
• cümle sonuna alışkanlıktan konduğunda bi tuhaf olan kelime.
  ör: tamam ben seni gelip alırım falan.
  ne o falan yani orda hayret..
• herkesin üç aşağı beş yukarı bildiği genel geçer durumlar anlatılırken filan ile birlikte kullanılan sözcük. örnek:
  - abi sonra masalar kuruldu, müzisyenler geldi, içkiler dağıtıldı falan filan.bildiğin şeyler işte.
  - el kol hareketi yapmasan
  - efendim abi?!
  - yok bişey de el kol çok hareketli sinir şeyediyo falan yani.
  - abi konunun falan dışına çıktık gibi.
  - gözüm indir elini ya.
  - o değil de abi, konu çok saptı be. örnek örnek olmaktan falan çıktı da.
  - hay o elini kolunu filan toparlayıp tıkacam biyerlerine... la havle..
  - abi..
  - sus lan sus! ben gidiyom.
  - abi seni kıracak falan bişey mi dedim?
  - (kaçarak uzaklaşır)
  - abi... (peşinden gider falan şeklinde devam eder.)
• ve benzerleri anlamında kullanılan sozcuk.
• filan'ın yanlış kullanılan ama daha güzel olan şekli..
  bir de felan rezilliği vardır ki ona hiç girmemek gerek..
• insanı çileden çıkarmaya birebir ses inceltilip kullanılan özlü söz :
  dün caddeye indik.berksunu falan gördüm yani.yıkılıyodu yine falan yani ama çok kıl oldum inanabiliyomusun bana s... git dedi falan yani.öldürtücem onu kıl oldum falan yani.
• çoğu vatandaşımızın cümlenin sonuna falan değil, yüklem gelir kuralını bilmediğini ispatlayan kelime.
• ankara ve dolaylarinda "felan" olarak kullanilan, bu suretle tuyleri diken diken eden kelime.