fedakarlık ile enayilik arasındaki ince çizgi

• deger verdigin kisiye karsi yapilan ilk bir kac iyilik fedekarlik diye adlandirilirken, surekli bunu sizden talep etmesi ve bunu sizin yapiyor olmaniz ise enayiliktir. bu durumda cok sevsen bile surekli iyiligi hakeden hic kimse yoktur sonucu cikarilabilir. ^*
• çoğunlukla bir randıman tutturamadığım çizgidir. enayiliğe çekiyor.
• öldüğünde herşeyini dünya üzerinde bırakacağının farkında olan insanın sıklıkla düştüğü ikilemdir..
• kendisine köpek gibi davrananlara ses çıkartamayıp köpekleri olmaya devam edip, kendisine iyi davrananlardan acısını çıkartıp kendini bir halt sananlar tarafından çizilmiş bir çizgidir.
• bana girmesini istediğim çizgidir zira ben bu çizgiyi bir türlü göremiyorum belki girerse anlarım.
• çok da ince olmayan çizgidir. her şey gibi o da sınırı aşınca belli olur. karşıya duyduğun gereksiz güven, harcanan emek, verilen değer sınırı geçtiğinin farkına varmana engel olur. fedakarlık yapacaksın ama ipi de tutacaksın. yüz verince astarını istetmeyeceksin.
• olmayan cizgidir. sen zaten yaptigin davranisi fedakarlik veya enayilik olarak niteliyorsan dogal davranmiyorsun, icinden gelerek o davranisi yapmiyorsun. hic yapma daha iyi.
• küçük bir kurala bağlıdır.
  söz konusu fedakarlığı yapmak sizi mutlu ettiyse, sorun yok; ama etmediyse, o fedakarlık değil enayilik oluyor.
• fedakarlık diye yaptığınız iyiliklerin enayilik olduğunu sonradan anlarsınız.
• kendisine varsin enayi sansinlar demek istedigim cizgidir. karsinizdaki kisi eger sizi kullanma durumuna gectiyse tamamen kendisinin haysiyetsizligidir. paylasinca insan daha mutlu oluyor, fedakarliklar sizi ve karsinizdakileri mutlu ediyor ve daha onemlisi sizi "insan" yapiyor. zaten hangimiz herhangi bir iliskimizde enayi olmaya goz yummadik ki? kendi dogrulariniz ve hissettiklerinizle yapin fedakarliginizi, birakin herseyi cizenler size enayi desin.