• (bkz: bardamu)
  • fransız yazar louis ferdinand celine'nin kitap ötesi bir nesne, bir sayfalar bütünü, bir cümleler bütünü, bir kelimeler bütünü, bir harfler bütünü olan başyapıtı gecenin sonuna yolculuk*'un baş kahramanıdır.
  • louis-ferdinand celine 'in, içinde hem anarşizmi hem konformizmi barındıran roman kahramanı.

    (bkz: louis-ferdinand celine/@invulnerable)

    edit: matbaa hataları
  • bardamu, bazı yönlerden iki alakasız "popüler" karaktere benzetilebilir. ilkini, en kolay olanını, hemen aradan çıkarmak isterim: dr.house.

    house'da bir doktordur; ama doktorluğun sosyal temayüllerinin dışındaki kısmına, işin meslek kısmına aşıktır. ama, tam bir misantroptur-ki tartışılabilir. bardamu'nun misantropisi ise o zamanın ruhundan ileri gerir, büyük bir savaş görmüş, sömürgeler gerçeğine tanıklık etmiş, ford'un makinesini detroit'te, yerinde deneyimlemiş bir adamdır. onun, insanın "özüne" dair bir nefreti yoktur, işini sadece para için yapar ve misantropisini aslında hastalarına yönlendirmez. ya da onlardan kaynaklanan bir insan nefreti yoktur onda.

    ancak, bardamu'yle asıl karşılaştırılabilecek olan bir karakter daha var: corto maltese. corto maltese, tam bir romantiktir, maceraperesttir, salt kendi hesabına çalışır gibi görünür ancak red kit'in gözümüze sokarak yaptığı o fedakarlığı corto cool'luğundan, sert adamlığından, kendi hesabına çalışan yalnız adam, sadece kendini düşünen denizci imajından taviz vermeden yapar. bardamu ise zorunlu olarak maceraperest rolüne bürünür, düzenli bir hayatı özlemler ancak yoldan geçen askerleri görünce birden orduya yazılacak kadar romantik bir pervasızdır da. insanlardan, ve zamandan ümidi yoktur, pesimisttir, değişikliğin olabileceğine inanmaz, çoğu şeyden nefret eder, kendini kurtarmaya bakar. bu açıdan görünürde aslında, ilk bakışta, corto'nun yaratmaya çalıştığı imajı yaşar. ancak, içi dışı da böyle birdir. corto ise tam bir romantiktir, iflah olmaz, değişime inanan, ama inancın kendini elinin tersiyle atan bir adamdır. bir devrimcidir belki de. benzerlikleri şurdan ileri gelir, ikisi de somut koşulların ciddiyetinin farkındadılar; teoride benzeri şeyleri düşünürler ancak praksisleri farklıdır. fenomen olarak aynı karakter bile olabilirler ancak klasik felsefe kavramlarıyla bambaşka özlere sahiptirler; yaklaşık aynı dönemin insanları olmalarına karşın corto maltese umutsuzluk çağında umudun kardelen gibi fırlayışıdır. o katı görünümden beliren bir umuttur. bardamu ise aynı köklerden fırlayıveren başka bir praksise haizdir: pesimizm, kendini kurtarmacılık, bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılık. onlar aynı çağa eş değerlerde farklı cevaplardır bunun sebebi de o zamanın ruhu değil, yaratıcılarının tercihidir. bunu pratt'ın sol, celine'in sağ görüşlü olmasına bağlamıyorum; keza, bir adorno yahut horkheimer gibi marksist düşünürlerin çizebileceği bir karakter de muhakkak bardamu'ye yakın olacaktır. çok büyük konuşmaya başladım, durdum.
  • le monde'un yüzyılın 100 kitabı listesinde de yer alan, 'gecenin sonuna yolculuk' isimli romanın baş karakteri.

    "giyotine giderken bile atkımı unuttum diye azarlamaya kalkabilirdi annem beni" diyerek bana kendi annemi hatırlatmıştır.
  • céline'in gecenin sonuna yolculuk romanının baş karakteridir. céline eserlerinde kullandığı özel isimlerde kelime oyunları ve çağrışımlar yapmayı çok sever. aslında ferdinand bardamu'da bunlardan bir tanesidir. fransızca'da barda(askeri teçhizat) ve mu(mouvoir fiili: hareket etmek, kımıldamak) sözcüklerinin birleşmesinden oluşur, bay ferdinand kımıldasker gibi.
  • hayallerimin erkeği. kendisi savaşı, gurbeti, yeraltını ve yalnızlığı en derinden yaşamış, gerçek denilen şeyin yalandan ibaret olduğunu kavramış melankolik bir dahidir.

    --- spoiler ---

    "...en sonunda insanın ta derinlerinden suratına kadar ulaşmayı başarabilmesi şöyle bir yirmi, otuz yıl, hatta daha fazla zaman alan o sevimsiz ve çirkin ifade, gitgide yüzümüzde sıvışmadık yer bırakmaz. insan dediğin işte bu işe yarar, sadece bu işe, ekşi bir surat ifadesi üretmek, biçimlendirmesi tüm ömrünü alan, hatta gerçek ruhunun bütününü eksiksiz yansıtabilmek için gereken asıl surat fadesi o kadar ağır ve karmaşıktır ki, bunu tamamlamaya insanın ömrü bile her zaman yetmeyebilir."

    --- spoiler ---

    incileri için:

    (bkz: voyage au bout de la nuit)
  • 20. yüzyılın en büyük (anti) kahramanı
  • kitabın satırları arasında dolaştıkça kah sinirlendiğim kah empati kurduğum ve bir şekilde hayatımda yer edinen büyük anti kahraman.
  • romian gary'nin momo'su ya da salinger'ın holden'ı büyümüş de savaşa katılmış hissi veren, insanda beraber kafayı çekme isteği uyandıran, herkesi ve her şeyi itin götüne sokabilme potansiyeliyle beni benden alan, insanların edimlerinin altında yatan pislikleri tüm berraklığı ile görebilen, celine'in gecenin sonuna yolculuk adlı muazzam eserinin ana karakteri.
hesabın var mı? giriş yap