• son zamanlarda bir şeyler uydurmak yerine zank diye yapıştırıyorum;

    “ooo fiyat çok yüksekmiş”

    kime yalan söyliycem abi. bana yardımcı olan insan da senin benim gibi biri. bana pahalı gelen ona gelmeyecek mi? tabi gelecek. gidip gucciden almıyorum ki utanayım sıkılayım. zaten seviyeme göre yerlere giriyorum. o mağaza için ortalama bir fiyat vardır. eleman da o fiyat aralığının üzerinde kalan malı bilir. muhtemelen bana çok gelen benim dışımdaki insanlara da pahalı gelecek. hedef kitlesi bellidir mağazaların.

    çok kolay bak, pahalı diyeceksin pa ha lı.
  • ben direk çok pahalıymış lan bu diyorum. mesela spor ayakkabı mı bakıyorum. adamın bana gösterdiği veya söylediği fiyat fazla gelirse o kadar çıkamam daha düşük fiyatlardan göstermesini söylüyorum. bu saatten sonra kimden utanacam
  • bir ekonometrist olarak ürünün direkt maliyetini ve marka değerini kafamda üç aşağı beş yukarı hesaplamaya çalışma huyumdan kurtulamıyorum. o yüzden içimden bunun ederi bu kadar değil kazıklanmaya gerek yok der çıkarım. onlar insan kazıklamaya utanmıyor da ben ürün pahalı geldi diye mi utanacağım. bunu yalanla kapatmaya gerek yok açıklama yapmaya gerek yok satın almadım diye triplere giren bir mağaza görevlisiyle tanışmadım henüz. hepimiz bazen içimizden sik kadar şeye bu kadar para mı verilir diye geçiriyoruz.
  • ben bi düşüneyim deyip çıkıyorum.
  • ya bana yakışmadı sanki bu, göbek kastırdı biraz, ben göbeği eriteyim, sonrs geleyim, bu göbeğe olmaz bu.
  • ne yalan uydurucam mk, pahalı deyip çeker giderim.
  • beymen ve harvey nichols gibi mağazalarda ‘sen bunu ayır, ben geleceğim’e bağlanan yalandır.
  • arkadaş için bakıyorduk. neyse kendisiyle geliriz daha sonra
  • bugün bir kazak beğendim fiyatına baktım 860 tl den 630 tl ye düşmüş
    herhangi bir yalan uydurmadan
    çok pahalıymış dedim ve kaçtım ordan
  • en baştan söylüyorum paramın az olduğunu ki beklenti içine girmesin. yazıktır.
hesabın var mı? giriş yap