flatline
-
1994 yilinda ortakoy'de acilmis olan rock bar. ortakoy-besiktas yolu ustunde besiktasa giderken sol kanatta kalirdi, dar bir kapisi vardi. sahibi, iki kapi yandaki kahvehanenin de sahibi olan ortakoylu bir esnafti, oyle rock muzikle filan bi alakasi yoktu. arada icerde, kasanin basinda oturur, bira icer, para sayardi, muzik isleriyle vs. orda calisan elemanlar ilgilenirdi. kimdi bu elemanlar (ilk acildigi donem- mad madam donemleri): kapida firat diye bi eleman dururdu. iceriye para vermeden girip girmeyeceginize, veya yasi kucuk kizlari iceri alip almamaya o karar verirdi. bi gunu bi gunune uymazdi. bazen, kanka muhabbeti olur, iceri alir, muhabbet ederdi, bazen nuh der peygamber demez "para vermeden giremezsin" diye tuttururdu. biz de belesciyiz ya, bu gibi durumlarda uyuz olurduk... kapidan girdikten sonra sagda ufak barimsitirak bi bolum vardi. icine cay doldurulmus jack daniels siseleri filan vardi bu bolumde, bar olarak faaliyet gostermezdi. sonra yine sagda bar baslardi. barmenler: tayfun ve ali'ydi. ben ikisinin de bi yamuklugunu gormedim, iyi cocuklardi ama ali bambaskaydi, melek gibi herifti, cok da komikti ayrica... daha sonralari genc hakan da eklenmisti bu barmen takimina. daha sonra hakan'i kemancida daha sonra da reyna'da barmen olarak gormuslugum vardir. tayfun'u da en son gecen yaz nisantas'inda bi barda barmenlik yaparken gormustum. bardan sonra, sahne onu acikligi vardi. ayakta calan grubu seyredebileceginiz bu aciklikta ayni zamanda vahsi moshing- pogo aktiviteleri de duzenlenirdi. bu acikligin bitiminde, sola dogru sahne vardi. sahnenin arkadasindaki duvarda koskoca bi vantilator vardi, hem ortama cool bi hava verirdi, hem de havalandirmasi kotu olan ortamda grup elemanlarini bir nebze de olsa rahatlatirdi. bu vantilator'un arkadasinda dj kabini yer alirdi. hem grup elemanlari aletlerini vs buraya birakirdi, hem de grubun calmadigi zamanlarda cd'den muzik calinirdi. dj de tatli bi elemandi, ismini hatirlayamadim simdi ama soner diyesim geldi, hadi demis olayim bari... sahnenin saginda tuvaletler vardi, arkaya dogru da bir koridor giderdi. bunun sonunda merdivenlerle ust kata cikilirdi, polis baskinlarinda yasi kucuk olanlar bu merdivenlerden ust kata kacirilirlardi. flatline ilk acildiginda ismi mad madam ile ozdeslesmisti. mad madam: vokalde duman'in solist kaan, basta duman'in basci ari, gitarda yakup, davulda da aydan sener'in kardesi vardi (elemanin ismini hatirlayamadim simdi, kusura bakmasin-tercanmis, ashtray girl'e tesekkur) hakikaten, donemin rock parcalarini (ozellikle seattle cikisli olanlari) cok iyi yorumlarlardi. cool tavirlariyla turkiye'nin, -benim gordugum- ilk rock idolleri olma yolunda ilerliyorlardi (kendi sarkilarini calmamalarina ragmen) herkes albumleri ne zaman cikacak diye beklerken, kaan ve yakup ani bir kararla abd'ye gitme karari aldilar. tabii bu karar bizim icin ani oldu. herifler kim bilir kac zamandir planliyolardi da biz uzaktan takip ettigimiz icin bize ani gelmisti. sonra "meshur" mad madam'in faltline'daki son gecesi olayi yasandi. mekan acildiginda kapandigi gune kadar hic o kadar kalabalik olmamisti heralde. iceri girebilmek icin kapidan itibaren soyle esaslica bir yuklenmeniz gerekiyordu, iceri girince de suratiniza bir sicak hava dalgasi oyle bir carpiyordu ki, gerisin geri cikma istegi agir basiyordu. neyse, sonuc olarak mad madam devri, grubun hayranlari icin "efsanevi" olan o gece ile son buldu. cockroach, mad madam'in son donemlerinde flatline'da hafta icinde calmaya baslamisti. yine o donemde radio days calardi arada. bu elemanlar ayni zamanda flatline'in mudavimlerindendi. mad madam gidince cuma- cumartesi aksamlari cockroach'a kaldi. mad madam kadar olmasa da onlar da fena degildi. vokalda deniz (kurban), davulda onur (daha sonra bulutsuzluk ozlemi'nde de calmisti), basta savas, gitarlarda da baris (100 derece) ve jan. sonra bu grup mutasyona ugrayarak bugunku (pardon 1 sene onceki) kurban halini aldi. kurban'in davulcusu burak ve ilk gitaristi umut da hafta iclerinde avusturalya'li solist nigel'la birlikte kurduklari not with my sisterisimli grupta calardi. ayrica flatline'da volvox (sebnem ferah, ozlem tekin), indians (teoman), kopek vs gibi pek cok grup sahne almislardi... (of yoruldum, simdilik bu kadar yeter)
-
hayatimdaki ilk ve son caldigim metal konserinin gerceklestigi mekanin adi.
-
hayat çizgisi.
eğer sizin kalp ritminizi gösteriyorsa, düzleştikten sonrasını göremezsiniz.
(bu göremezsiniz yargısı, hem çizgi için geçerli hem hayatın geri kalanı için)
ayrıca william gibson un neuromancer kitabında, ölmeden önce kişiliğini elektronik bir hafıza kartına kopyalatan, uçuk karaktere de adını vermiştir.
(bkz: dixie flatline) -
lise 2 ve sonrasi gece hayatina giris ve okul-mahalle disinda kadinlarla tanismama vesile olmus ve hayatimda derin izler birakmis mekandir. onunde kavga edilen, iceride sarhos olup muzikle kopulan, pearl jam'i iliklerimize kadar hissettigimiz, tavsan baris'i, junkie koray'i, sarp'i, bodyguard firat'i, sis barla yapilan kavgalari, vapur iskelesinde icilen kopek oldurenlerle hafizalardan silinmeyecek mekan. mad madame, lemmings, cockroach ve monkeys popcorn aklimda kalan gruplar. indians ve dolayisi ile teomana pek isinamamistim. hey gidi gunler 15 sene olmus be. devaminda universite yillari ve captain hook - madrid bar ile bir sure daha devam etti bu donem ve 2000 baslarinda bitti. sanirim yerinde su an bir spor malzemeleri dukkani var, ne ironi!
-
flatline olmadan önce (91 veya 92 olmalı) "la nuit" ismini taşımış mekan. düzgün gruplar çıkardı burada. flatline olduktan sonra bir tuhaflaştı.
-
ortaköy den her gecisimde beni bir hevesle saga, ya da duruma göre sola bakmak durumunda birakan efsanevi mekan. keske gene olsa, irokese sacli elemanlar kapisinda sürtse, icerden cayir cayir sacma sapan sarklilar calan boktan gruplar olsa. peh. ne boktanlasti her sey.
-
ozlenendir... ha, ozledigim '94 yili midir, '94 yilindaki ben miyimdir, flatline midir tam bilmiyorum ama sanirim hepsini bir arada ozluyorum.
ah, simdi radio days'ten bir 10.15 saturday night dinlemek... mad madame dinlerken pearl jam ve birayla sarhos olmak vardi. -
2002 yılında deniz yılmaz ve öztürk ilmaz tarafından taksim'de tekrar açılan fakat uzun ömürlü olamayan mekan.
hatta giriş katı rock bar, üst katlarda da elektronik müzik yapılma hayalleri vardı... mekanın dj'i de hayko cepkin'di. o zamanın şartlarına göre arka sokak ve pendor'u düşünürsek standartların çok çok üzerinde bir yerdi belki de o yüzden tutmadı. -
-
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap