• frodo'nun gandaf'ın ölümü üstüne söylediği şarkı.

    when evening in the shire was grey
    his footsteps on the hill were heard;
    before the dawn he went away
    on journey long without a word.

    from wilderland to western shore,
    from northern waste to southern hill,
    through dragon-lair and hidden door
    and darkling woods he walked at will.

    with dwarf and hobbit, elves and men,
    with mortal and immortal folk,
    with bird on bough and beast in den,
    in their own secret tongues he spoke.

    a deadly sword, a healing hand,
    a back that bent beneath its load;
    a trumpet-voice, a burning brand,
    a weary pilgrim on the road.

    a lord of wisdom throned he sat,
    swift in anger, quick to laugh;
    an old man in a battered hat
    who leaned upon a thorny staff.

    he stood upon the bridge alone
    and fire and shadow both defied;
    his staff was broken on the stone,
    in khazad-dûm his wisdom died.

    şöyle güzel türkçe bestesi de bulunmakta
  • şiirin orijinali the tolkien ensemble tarafından bestelenmişti ve 2000 çıkışlı a night in rivendell isimli albümde yer alıyordu.

    bu entry'yi girme sebebim olan gandalf'a ağıt isimli besteyi ise ilk defa dört gün önce özgen berkol doğan bilimkurgu kütüphanesi'nde murat sönmez ile gerçekleştirilen tolkien ve orta dünya üzerine isimli söyleşide dinledim. sadece dinledim. orada hiç tanımadığım ama ortak bir paydada buluştuğum o insanlarla hep birlikte sessiz sessiz oturduk ve bu ağıtı dinledik. ve o ilk dinleyişimde gözlerimin dolmasına engel olamadım. daha sonra eve gidip videoyu izlediğimde ise altüst oldum. balrog ve gandalf düşüp gözden kaybolduktan sonra çöken kör karanlık ruhuma çöktü. khazad-dûm köprüsünün çatırdayarak çökmesi gibi içimde bir şeyler parçalandı ve unufak oldu.

    o resimleri görüp, ezgiyi dinleyip, sözleri düşünüp; frodo'nun kederini, yasını, dostunu kaybettiğini düşündüğü o anlardaki acısını kalbinin en derinliklerinde hissetmeyen bizden değildir.

    (yüzüklerin efendisi birinci kısım: yüzük kardeşliği, s.431, metis yayınları. şiir: j.r.r. tolkien / çeviri: bülent somay / beste&vokal: gustavgotblues)

    shire’da akşam alınca kurşun rengini
    ayak sesleri duyulurdu tepe’de;
    tan vaktinden önce giderdi
    tek söz etmeden, uzun bir seyahate.

    yabaneller’den ta batıkıyıları‘na
    kuzeydeki ıssızlardan, güneydeki tepelere
    gizli kapıdan, ejderha ininden,
    geçti karanlık ormanlardan keyfince.

    cüce, hobbit, elf ve insanla
    ölümlü ve ölümsüz ahaliyle
    daldaki kuşla, indeki hayvanla
    konuştu kendi gizli lisanlarında.

    ölümcül bir kılıç ve şifalı bir elle,
    bükülüyordu beli yükü altında,
    çınlayan sesi ve yanan işaretiyle,
    yorgun bir hacıydı kendi yolunda.

    tahtına kurulmuş bir irfan sahibi
    kızmakta çabuk, daha da kolay gülmesi
    yaşlı bir adam şapkası hırpani
    yaslanmış duruyor, asası dikenli.

    köprüde durdu bir başına
    ne ateşe pabuç bıraktı ne de gölgeye;
    asası kırıldı taşa vurunca
    irfanı öldü gitti khazad-dûm’da.
hesabın var mı? giriş yap