• fransız metal grubu gojira'nın çıktığı anda kült statüsüne sokulan muhteşem albümü. mastodon'dan sepultura'ya, morbid angel'dan daha pek çok gruba, son derece kendine özgü bir sentez oluşturmuş, başyapıt denilesi bir çalışma. grubun bu albüm sonrasında tüm fransa'yı turladığını ve tüm biletlerin satılmadığı tek bir konserin dahi olmadığını da hatırlatalım. yeni bir dev geliyor.
  • son dönemde dinlediğim en başarılı albüm diyebilirim rahatça.
    inanılmaz bir albümdür.
    bağımlılık yapıcı derecededir...
    kaçırılmamalı...
    10 üzerinden 11...
    daha ne diyim ulan?! bu derece gaza geldim yani, daha ne ulan!! yiah!
  • kanımca, kesinlikle üzerinde durulması, dinlenilmesi, konuşulması ve kafa patlatılması gereken bir albümdür. metal müzik dinleyenlerin kesinlikle tadına bakmasının şart olduğunu düşünüyorum, albümü ilk dinlediğimde şöyle bir tokat yemiş etkisi hissettiysemde kısa zamanda bağımlılık yarattı.
  • soğuk ve karanlık atmosferiyle insanı garip şekilde rahatlatan her anıyla bütünlüğünü koruyan zeki insanların albümü.sinirlendiğim zamanlarda ferahlamamı sağlayan gojira dehası.
  • "8,7 light years"

    (bkz: sozlugun uzaylilar tarafindan izleniyor olmasi)
  • güzel albümdür, gençler cayır cayır çalmışlardır o ayrı ama albüm genelinde şarkılardaki kompozisyon eksikliği beni rahatsız ediyor. tabi grubun tarzı/olayı bu zaten. neticede adamlar oldukça enteresan ve orjinal bir sound yakalamışlar. bu şekilde bu acayip, atmosferi yüksek garip müziği yapıyorlar, takdir edilesi.

    gelecekten gelen kendine ayar editi: kompozisyon eksikliği ne lan? düzenlemeler hoşuma gitmemiş heralde o dönem, yoksa kompozisyon eksikliği ne abi oeh.
  • hayvani gojira albümü. benzersiz bir müzikal devin doğuşunu müjdeleyen albümdür. bu albümde hissedilen tek tük eksiklerin de kapandığı ikinci başyapıtları the way of all flesh ile artık görkemli kariyerini sağlamlaştırmıştır babalar.
  • bir metal albüm kapağında balina varsa, o albüm efsane bir albümdür, korku - saygı karışımı bir duyguyla yaklaşmak lazımdır. bu albüm bana bunu öğretmiştir.

    (bkz: leviathan)

    ayrıca balinalar hakikaten çok güzel hayvanlar be.
  • albümün içeriği verilmemiş, hemen yazalım.

    1. ocean planet
    2. backbone
    3. from the sky
    4. unicorn
    5. where dragons dwell
    6. the heaviest matter of the universe
    7. flying whales
    8. in the wilderness
    9. world to come
    10. from mars
    11. to sirius
    12. global warming
  • pasifagresif sitesindeki krtiğinde bir söz "hem deli gibi kafa sallamak istiyorum, hem de hüngür hüngür ağlamak istiyorum." albümü tam olarak anlatıyor benim gözümde. dikkat etmediğim detayları yakaladım bugünlerde. bu hafta içinde sadece bu albümü dinleyince daha farklı olamazdı zaten. son şarkıda sürekli dinlediğim ama dikkat etmediğim, girişinde bir cümle "four hundred thousand years ago,they came from outer space and gave us life here" ile lan? dedim bir anda.

    uğraştığım şeyi bıraktım ve bir an için düşünmeye başladım. tanrı kavramını sabit tutarak. neden olmasın dedim? çünkü bu hayatın içinde hep ihtimaller var, sanki olasılıkları analiz eden bir grubuz. bir sürü yaratılış miti, semavi dinler içinde hikayeler, semavi olmayan ama büyük kalabalıklar tarafından inanılan dinler, anemizm, totemcilik gibi bir sürü dinler tarihi figürünün içinden neden olmasın? çok spiritualist bir yaklaşım olur bu belki ama ihtimaller denizinde bir damla da bu neden olmasın? bu yeni bir şey değil ama albümün son şarkısında insanı bir anda yakalaması tuhaf.

    albüm soğuk. dinlerken üşüyorum nedense. dinlerken kalbim kırılıyor, yeniden kalbim onarılıyor, hayatın içinde oluyorum, hayatın dışında buluyorum kendimi, korkuyorum, biraz mutlu oluyorum, seviyorum, tedirgin oluyorum. bu albüm o kadar fazla duyguyu bir anda ortaya koyuyor ki. müzikle biraz uğraşan insanlar bilir. bazen yapılan şeylerin arkasında farklı bir bilinç gelişir. onu tam olarak siz yapmışsınızdır ama son haline siz mi getirmişsinizdir? tanrısal bir tarafı oluyor bazı şarkıların. bir insandan çıkamayacak kadar bütünlük içinde ve kusursuz. bu albüm içinde bir çok şarkı o bilince sahip. gojira bunu bilerek mi yaptı? yani demek istediğim gerçekten bundan sonra gelecek bu nota dinleyeni göz yaşlarına boğar ya da şurada boynu koparcasına kafa sallamaları gerekir mi dediler? zannetmiyorum.

    albüm herkesin ortak kanısı olarak 9.9 luk bir albüm. mükemmele çok yakın, belki de mükemmel ama bu gibi eserlerin aslında tam olarak hangi duygular, hangi konsept ya da hangi acılar ile yapıldığını anlamak neredeyse imkansız. böyle durumlarda insan bilincinin dışarıda kaldığını düşünüyorum. demem o ki bir insan bunu bilinçli olarak yapamaz. bunu şuradan da anlamak mümkün; gojira bu albümün üzerine 2 albüm daha çıkardı ama aynı duyguları veremedi. farklı duygular ve farklı atmosferleri sağladı ama o duyguyu veremedi. bunu tanımlamak cidden zor.

    bu albümü sürekli dinlemek istemiyorum ama elim mp3 playerda sadece bu albüme gidiyor. şu anda post-rock tadında şeyler dinliyorum duygularımı biraz sakinleştirmek için ama gojira'nın müziği, ifadesizlik ile belki ifade edilebilir. özellikle bu albüm. fransadan çıkan bu adamlar, neler yapıyor? nasıl bir algı içinde bunlar gelişiyor. son olarak;

    hem deli gibi kafa sallamak istiyorum, hem de hüngür hüngür ağlamak istiyorum...
hesabın var mı? giriş yap