• (bkz: #2215802) yazarını tanımadığım etmediğim bu öyküyü biraz önce okudum.

    o kadar olaydan sonra içimde "helal ulan" deme dürtüsüyle, hastalıkların ele alınış şekli ve bitiriş temasının bitişe beni tanık ettiren samimiyetiyle şukelaya saldırdım.

    mesaj yönelmeden önce bir de kimdirine nedirine bakayım dedim.

    ne biliyim işte, hiç ölmeyecekmiş gibi yazmasaydı o da.
  • doğumdan sonra hayat var mı?
    - bir internet öyküsünden uyarlama -
    karanlıktaymışlar. iki embriyo, bir ana rahminde...
    her şeyden habersiz bekleşiyorlarmış, sudan bir beşiğin içinde...
    sarılıp birbirlerine, karanlıkta uyumuşlar öylece...
    haftalar geçmiş, ikizler gelişmiş.
    elleri, ayakları belirginleşmiş.
    gözleri çıktıkça meydana,
    ikisi de çevrede olup biteni fark etmiş...
    ne rahat, ne güvenli bir dünyaymış bu...
    sıcak, ıslak, sevgi dolu...
    "öyle güzel bir dünyada yaşıyoruz ki" demişler, "...bize ne mutlu..."
    ***
    gel zaman git zaman, çevreyi keşfe girişmişler.
    bu karanlık dünyayı ve hayatın kaynağını deşmişler.
    onları besleyip büyüten kordonu fark edince
    o kordonla kendilerini var eden anne'lerine şükretmişler.
    sonra başlamış bir varoluş tartışması:
    "buraya nereden geldik, biz nasıl olduk" diye sormuş ikizler...
    "annemiz" demiş biri, "o bizi var etti, bize can verdi."
    "ne biliyorsun" diye itiraz etmiş öteki, "sen hiç anneni görmedin ki...":
    "belki de o sadece zihnimizdedir. anne inancı bizi rahatlattığı içinuydurduğumuz bir şeydir."
    ***
    süredursun ana rahmindeki tartışma, ikizler büyüyüp gelişmişler.
    rahme sığmaz olup tekmeleşmişler.
    artık parmakları ve kulakları varmış kerataların...
    büyüdükçe anlamışlar ki, yolun sonu yakın...
    gün gelecek, bu güzelim hayat bitecek;
    karanlık bir yolculuk, onları bir başka diyara çekecek.
    ***
    "- buradaki hayatımızın sonuna yaklaşıyoruz" diye fısıldamış ikizlerden biri efkarla...
    "- ben gitmek istemiyorum" diye diretmiş öteki; "doyamadım ki daha hayata..."
    "- ama mukadderat alnına yazılandır; dua et, belki doğumdan sonra hayat vardır."
    > sormuş karamsar olan:
    "- bir gün bize hayat veren kordon kesilecek. ondan sonra başımıza
    neler gelecek?"
    şiirle cevaplamış iyimser olan:
    "birçok giden/ memnun ki yerinden/ çok seneler geçti/ dönen yok seferinden..."
    ***
    ve günlerden bir gün, yer sarsılmış, duvarlar kasılmış.
    dayanılmaz sancılarla ikizler beklenen günün geldiğini anlamış.
    buruşuk kollarıyla birbirlerine son kez sarılıp vedalaşmışlar.
    ve "ömrümüz bitti" diye çığlık çığlığa ağlaşmışlar.
    azrail sandıkları bir el kesmiş onları hayata bağlayan kordonu,
    ağlaya ağlaya karanlık bir koridordan öbür hayata çıkmışlar.

    can dundar
    17.06.03 milliyet
  • "ilk tattıkları ölüm dışında, orada artık ölüm tatmazlar. ve allah onları cehennem azabından korumuştur."

    mekanın cennet olsun...
  • boeing 777 ile ilgili entrysine kil olaraktan guzel bir mesaj dosedigim ancak mesaj atamadigimi gorunce basligina baktigim merhum yazar.
    hayat bosmus be sozluk .
  • insanin hic tanimadigi birinin olumunun ardindan aglamasi hep cok salakca gelmistir bana... anlamsizdir... ama simdi... sozluk gititkce daha tehlikeli bir yer haline geliyor, savunma mekanizmalarim elimden aliniyor, tanimadigim, bilmedigim insanlar icin seviniyor, uzuluyorum... umarim cok aci cekmemissindir, umarim oralarda daha huzurlu olursun, umarim anarkotik, necrolyt, zibidi ve sen cok eglenirsiniz oralarda... umarim biz geldigimizde sozlugun butun fasilitelerini zaten kurmus olursunuz... umarim...
  • her gün tekrar tekrar birkaç entrysini okuduğum, yaşasaydı onu kimselere kaptırmayacağımdan adım gibi emin olduğum güzel insan..
  • sozlugu acinca tavuk suyuna sozluk oykuleri basligindaki (bkz: #2215802) muthis entrysi karsima cikan yazar. uzun olmasina ragmen bir cirpida okudum ve verdim sukusunu. sonra mesaj atayim dedim, sayfasina girdim ve merhum sifatini gordum... o an bogazim hafiften dugumlendi..hic tanimamama ragmen yazdiklariyla kendisinin pozitif biri oldugunu hissedebiliyor insan. saglik sorunlariyla cok bogusmus belli. umarim suanki yerinde rahattir ve keyfi yerindedir.

    mekanin cennet olsun...
  • son entrysini gireli 14 yıl geçmiş olan, erken yaşta aramızdan ayrılmış merhum yazar.
    umarım huzur içinde yatıyorsundur full tilt boogie.
  • ekşi sozluk dört yaşında zirvesinde tanıştığım,meşgalesini sordugum zaman kendisinin seri katil oldugunu, yakın arkadaşı pele nin ise cenaze levazımatçısı oldugunu iddia etmiş, ben de o zaman sizin bir maktule ihtiyacınız var diyerek maktul olmayı kabül etmiştim, gülmüştük....
  • ölüm allahın emri ayrılık olmasaydı der orhan veli nur içinde yatsın.
hesabın var mı? giriş yap