gazebo

• yeniköy'de bembeyaz bir yalının içine konuşlanmış bir restoran. dünyanın çeşitli köşelerinden lezzetler sunuyor. ismini bahçesinde ki beyaz çardaktan almış.
• cok fazla cesit yok, yiyecekler orta kalitede, porsiyonlar kucuk, pahali. ama manzarasi cok guzel. sonbaharda gidince deniz dibinde oldugundan poponuz donabilir, icerde oturursaniz da manzaradan yeterince faydalanamayabilirsiniz.
• london paris diye diğer söz konusu üç şarkısı kadar tutulmamış ama en az onlar kadar güzel olduğunu düşündüğüm bir şarkısı daha olan gurup
• bir frpefsanesi
  eric and the gazebo
  role-playing games sig
  
  by richard aronson
  
  let us cast our minds back to the early days of fantasy role-playing... in the early '70s, ed whitechurch ran "his game," and one of the participants was eric sorenson, a veritable giant of a man. this story is essentially true: i knew both ed and eric, and neither denies it (although eric, for reasons that will become apparent, never repeats it).
  
  the gist of it is that eric... well, you need a bit more about eric.
  
  eric comes quite close to being a computer. when he games, he methodically considers each possibility before choosing his preferred option. if given time, he will invariably pick the optimum solution. it has been known to take weeks. he is otherwise in all respects a superior gamer, and i've spent many happy hours competing with and against him, as long as he is given enough time.
  
  so... eric was playing a neutral paladin (why should only lawful, good religions get to have holy warriors? was the rationale) in ed's game. he even had a holy sword, which fought well and did all those things holy swords are supposed to do, including good or evil (by random die roll). he was on some lord's lands when the following exchange occurred:
  
  ed: you see a well-groomed garden. in the middle, on a small hill, you see a gazebo.
  eric: a gazebo? what color is it?
  ed: (pause) it's white, eric.
  eric: how far away is it?
  ed: about 50 yards.
  eric: how big is it?
  ed: (pause) it's about 30 feet across, 15 feet high, with a pointed top.
  eric: i use my sword to detect whether it's good.
  ed: it's not good, eric. it's a gazebo!
  eric: (pause) i call out to it.
  ed: it won't answer. it's a gazebo!
  eric: (pause) i sheathe my sword and draw my bow and arrows. does it respond in any way?
  ed: no, eric. it's a gazebo!
  eric: i shoot it with my bow (rolls to hit). what happened?
  ed: there is now a gazebo with an arrow sticking out of it.
  eric: (pause) wasn't it wounded?
  ed: of course not, eric! it's a gazebo!
  eric: (whimper) but that was a plus-three arrow!
  ed: it's a gazebo, eric, a gazebo! if you really want to try to destroy it, you could try to chop it wih an axe, i suppose, or you could try to burn it, but i don't know why anybody would even try. it's a @#%$*& gazebo!
  eric: (long pause - he has no axe or fire spells) i run away.
  ed: (thoroughly frustrated) it's too late. you've awakened the gazebo, and it catches you and eats you.
  eric: (reaching for his dice) maybe i'll roll up a fire-using mage so i can avenge my paladin...
  
  at this point, the increasingly amused fellow party members restored a modicum of order by explaining what a gazebo is. this is solely an afterthought, of course, but eric is doubly lucky that the gazebo was not situated on a grassy knoll.
• yeniköyde harika yemeklere, manzaraya ve oldukça ilgili personellere sahip mekan. alt katin dekoru güzel ama üst katin dekoru kesinlikle görülmeye deger..
• istanbul bahçelerini güllerin renklendirdiği bu baharın son, yazın ilk günlerinde "işte şimdi istanbulda olduğumu hissediyorum" diyebilmek için mutlaka gidilmesi gereken yeniköyde bir yalıdan dönüştürülmüş restoran cafe. kokusuyla insanı mest eden, yavruağzı rengi güllerle üstü örtülmüş eşsiz güzellikteki kamelyası, dünyanın hiçbir yeri ile değişilemeyeceğine bir kez daha kanaat getirilen masallar şehri istanbulun en etkileyici manzaralarından biri, deniz ve yosun kokusunun ılık rüzgar ile yüzünüze vuruşu, eteklerinizi uçuruşu insanı alıp götüren etkileri.bunların yanı sıra çalışanlarının sıcak kanlılığı, kendinizi onca lükse rağmen evinizde hissettirecek kadar snopluktan uzak. dekorasyon ortama çok uygun ve çok şık. temiz ötesi bir yer oluşu ise cabası. yemekler ise tabakların masaya gelişinde bozmaya kıyamayacak kadar profosyonel ellerden çıktığını belli ediyor. istanbul'un tüm kargaşadan uzak, tüm güzelliğiyle hissedilebileceği bir mekan.^*
• yeniköy'de gizli bir cennet gibi mekan. arkanızı aynalı duvarlardan birine verip, denize ya da karşı kıyılara dalıp gidersiniz. yemek, şarap ya da tatlı....hiç biri mekanın manzarasıyla, sizi alıp götürdüğü hayallerle yarışamaz.
• manzarasi cennet, yemekleri kahvaltisi boktan, garsonlari hoduk tipik sirtini manzarasina vermis kalite kaygisi olmayan mekanlardan
• 'kroyum ama manzara bende' prensipli yenikoy mekani. yemekler lezzetli, porsiyonlar doyurucu, lakin maliyete giydirilen manzara kari akil almaz boyutta. garsonlar da adam dovmeye her daim hazir gibi durmaktalar.
• 1. maslaktaki ofis ortamından kaçıp uzun öğle yemeklerine imkan tanıyan aynalı boğaz manzaralı mekan.
  2.(bkz: fairmont)