geceye bir attila ilhan dizesi bırak

• 1949 eylül'ünde birader mırc ve ben
  sokaklarında mohikanlar gibi ateş yaktık
  sana taptık ulan
  unuttun mu
  sana taptık
• “ben hiç böylesini görmedim, vurdun kanıma girdin”
• karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
  gözlerim gözlerini arıyor durmadan
  neredesin?
• sanmıştık ki ikimiz
  yeryüzünde ancak
  birbirimiz için varız
• "terkedilmiş bir çocuk gibiydim, dokunsanız ağlayacaktım... "
• - görünmez bir mezarlıktır zaman
• aysel git başımdan
• sonbahar uğultusu duymamışsın ki
  içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
  uzak yalnızlık limanlarına.
• "açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın
  en görkemli saatinde yıldız alacasının
  gizli bir yılan gibi yuvarlanmış içimde kader
  uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu genç kadın
  rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
  mor kıvılcımlar geçiyor dağınık yalnızlığımdan
  onu çok arıyorum onu çok arıyorum
  heryerimde vücudumun ağır yanık sızıları
  bir yerlere yıldırım düşüyorum
  ayrılığımızı hisettiğim an demirler eriyor hırsımdan
  ay ışığına batmış karabiber ağaçları gümüş tozu
  gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar yaseminler unutulmuş
  tedirgin gülümser
  çünkü ayrılık da sevdaya dahil çünkü ayrılanlar hala sevgili
  hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
  her an ötekisiyle birlikte herşey onunla ilgili
  telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
  gittikçe genişliyen yakılmış ot kokusu
  yıldızlar inanılmıyacak bir irilikte
  yansımalar tutmuş bütün sahili
  çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
  öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
  çünkü ayrılıklar da sevdaya dahil
  çünkü ayrılanlar hala sevgili
  yanlızlık hızla alçalan bulutlar karanlık bir ağırlık
  hava ağır toprak ağır yaprak ağır
  su tozları yağıyor üstümüze
  özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
  eflatuna çalar puslu lacivert bir sis kuşattı ormanı
  karanlık çöktü denize
  yanlızlık çakmak taşı gibi sert elmas gibi keskin
  ne yanına dönsen bir yerin kesilir fena kan kaybedersin
  kapını bir çalan olmadı mı hele elini bir tutan
  bilekleri bembeyaz kuğu boynu parmakları uzun ve ince
  sımsıcak bakışları suç ortağı kaçamak gülüşleri gizlice
  yalnızların en büyük sorunu tek başına özgürlük ne işe yarayacak
  bir türlü çözemedikleri bu ölü bir gezegenin soğuk tenhalığına
  benzemesin diye özgürlük mutlaka paylaşılacak suç ortağı bir sevgiliyle
  sanmıştık ki ikimiz yeryüzünde ancak birbirimiz için varız
  ikimiz sanmıştık ki tek kişilik bir yalnızlığa bile rahatça sığarız
  hiç yanılmamışız her an düşüp düşüp kristal bir bardak gibi
  tuz parça kırılsak da hala içimizde o yanardağ ağzı
  hala kıpkızıl gülümseyen sanki ateşten bir tebessüm zehir zemberek aşkımız"
  
  ayrılık da sevdaya dahil
• “başbaşa çay elele yürümek derken
  boğaz vapurları mı iskele sancak
  telefonda kaybolmak sesini beklerken
  insan insanı yeniler doğrudur ancak
  sevmek için geç ölmek için erken...”