-
çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
seyir defterini başkası yazsın.
çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
beni o limana çıkaramazsın...
nazım hikmet
-
oldum olası şiir sevmem,
afili laflara riayet etmem.
her devrik cümle yazan olsaydı şair,
elbet bana da demezlerdi fahir.
şiirsokakta# ile başladı bu goy goy
hepiniz şair kesildiniz duydum.
bırakın bu göstermelik hareketleri
kalkın yatın amına koyduğum.
fahir
-
bu gece yalnızlığımaiçiyorum.
akan giden nehirle beraber
jeff buckley...
bu gece sadece içiyorum.
elimden kayıp giden zamanla birlikte.
ortaçgil...
sadece içiyorum.
tek kspıya geleatan yalnızlığımla
laf salatası yaparak içiyorum.
içime işliyor,
her kelime,
her nota,
her yalnızlık...
-
eller terli saç yağlı
hem asi hem duyarlı
pek de sever nazım'ı
benim naif ekşicim
olumla kendin' şiirle
sloganların' ezberle
debe için tibet'e
gider benim ekşicim
gelir her şey sevilesi
bim'dir onun mekke'si
ülkelerden isveç'i
över benim ekşicim
deniz söyler hoş lafı
geçmiş çoktan arafı
eleştirirken firmayı
ağlar benim ekşicim
-
-
elindi senin sevgilin
her daim dilinde değildi.
sonra bir şey oldu ve sen durdun
sonra az da olsa zaman durdu.
kıpırdamadı akrep, yel, kovan biz el eleyken
susmalıydık, sustukça derinleşiyordu.
bazen konuşmak çözmüyor.
kopmuyor da sarılı saçların yastıktan,
ne kopuyor ne de gidiyor hayal.
ve kuşlar uçuyor gözlerde, görünmeyen
bazen konuşmak yetmiyor.
konuşmayalım. mustafa koruk
-
ılgıt ılgıt iğrenç başlık.
-
zülfün görenlerin hep bahtı siyah olurmuş
tek zülfünü göreydim bahtım siyah olaydı
(bkz:
nevres i cedid)
-
hayatın en hüzünlü anı,
mevsimine kapıldığın kişinin
bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını
anladığın andır…
bırak, gitsin…
bırak, git…
(bkz:
mayakovski)
-
" bütün pencerelerde bekleyen benim,
ve
o çalmayan bütün telefonlarda
aylardır konuşan da.
kabul.
bir kez daha yolda karşılaşalım
onunla da avunacağım.
adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
sesini duysam, susacağım.
`yel esiyor ama
değirmen dönmüyor.
kuraklık bu,
adın ekmeğe dönüşmüyor...` "
turgut uyar
