geceye bir şiir bırak

• böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
  en uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
  kesmemeye
  laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
  birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
  ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
  sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
  bütün kara parçalarında
  afrika dahil
  
  aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma
  yatakta yatmayı bildiğin kadar
  sayın tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler
  boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
  ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
  her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor
  bütün kara parçaları için
  afrika dahil
  
  senin bir havan var beni asıl saran o
  onunla daha bir değere biniyor soluk almak
  sabahları acıktığı için haklı
  gününü kazanıp kurtardı diye güzel
  birçok çiçek adları gibi güzel
  en tanınmış kırmızılarla açan
  bütün kara parçalarında
  afrika dahil
  
  birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü
  boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
  değerlendiremez
  bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek
  iki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
  böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar
  zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna
  diziyorlar
  bütün kara parçalarında
  afrika dahil
  
  burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
  kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
  padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
  aklıma kadeh tutuşların geliyor
  çiçek pasajında akşamüstleri
  asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
  bütün kara parçalarında
  afrika hariç değil
  
  üvercinka - cemal süreya
• ülkü tamer'e, sevgiyle:
  
  soğuk bir tül örtüyorlar yüzümüze,
  sanki ölmek için beyaz bir uykusuzluk;
  belki utanmasak bizi bırakacaklar,
  terliyoruz, tırnaklarımdan damlıyor kan
  onun üstüne,
  soğuk bir tül örtüyorlar üstümüze.
  
  hangi odaya saklansak şimdi onlar,
  hangi sokaklara çıksak ölüm;
  girildikçe biten sevişmemiz onlar yüzünden,
  ne zaman boynuna uzansam ölüm kokuyor
  yalnızlıktan, o yalnızlık,
  kelimesi artık şiirde unutulan.
• eskiden hep giderken olsam derdim,
  bilmediğim oraları özlerdim.
  nedir dönerken, nedir akşam
  bilmezdim, bilmeden gülerdim
  
  başka, hep başka bir yerde olsam.
  o gelir beni bulur derdim.
  içinde neler olup olmadığını düşünmeden,
  evlerin, evlerin arasından geçip giderdim.
  
  özdemir asaf
• dünyaya dön güzel bir gece olsun ama
  hani böyle saçlarını rüzgara bıraktığın gibi gel
  sade şık bir elbiseyle dön bana rüzgarsız olsun
  gün, dün ve yarın gözlerini kısıp uzaklara bakma
  ben burdayım sadeliğin güzelliği gözlerinin içi
  canımın içi dön bana dön ve bu son olsun
  
  şimdi yazdım şair olduk gece gece hahaha
• ülkü tamer'den...
  
  geceleyin
  
  geceleyin karanlıkta
  suya attım ben sesimi
  türkü oldu birdenbire
  denizinden geçen gemi
  
  geceleyin karanlıkta
  gülümsedim buluta ben
  saçlarına düşen yağmur
  gökkuşağı oldu birden
  
  geceleyin karanlıkta
  yıldız tuttum gök içinde
  işığını sana vurdu
  bir gül açtı yüreğinde
• seviyoruz dedik işte
  sorma, ne kadar
  baya çok, aşırı şiddetli,
  kuvvetli, heybetli, artı hiddetli.
  kısaca söylersem, su kadar.
  uzunca, mississippi kadar.
  şirince, pisi pisi kadar
  elimle, gösteriyim mi?
  nah bak, şu kadar
  ah, huma kuşu kadar
  vah, işci maaşı kadar
  tüh, az mı oldu bu kadar?
  uzatma işte...
  seviyorum dedim,
  o kadar
  daha nasıl anlatayım
  minare arkasına gizlenmiş ay kadar sobelenebilir aşkın.
  ya sen?
  (bkz: tahmini ne zaman bana aşık olursun?)
• cinayet saati
  
  haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
  demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
  dört bıçak çekip vurdular dört kişi
  yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
  
  deli cafer ismail tayfur ve şaşı
  maktulün onbeş yıllık arkadaşı
  üçü kamarot öteki aşçıbaşı
  dört bıçak çekip vurdular dört kişi
  
  cinayeti kör bir kayıkçı gördü
  ben gördüm kulaklarım gördü
  vapur kudurdu kuduz gibi böğürdü
  hiç biriniz orada yoktunuz
  
  demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
  on üç damla gözyaşını saydım
  allahına kitabına sövüp saydım
  şafak nabız gibi atıyordu
  sarhoştum kasımpaşa'daydım
  hiç biriniz orada yoktunuz
  
  haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
  polis kaatilleri arıyordu
  deli cafer ismail tayfur ve şaşı
  üzerime yüklediler bu işi
  sarhoştum kasımpaşa'daydım
  vapuru onlar vurdu ben vurmadım
  cinayeti kör bir kayıkçı gördü
  
  ben vursam kendimi vuracaktım
  
  attila ilhan
• hüznün kuşları
  
  ben bütün hüzünleri denemişim kendimde
  canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını
  bir bir denemişim bütün kelimeleri
  yeni sözler buldum seni görmeyeli
  
  kuliste yarasını saran soytarı gibi
  seni görmeyeli
  kasketim eğip üstüne acılarımın
  sen yüzüne sürgün olduğum kadın
  kardeşim olan gözlerini unutmadım
  çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat
  
  sen tutar kendini incecik sevdirirdin
  bir umuttum bir misillemeydin yalnızlığa
  şanssızım diyemem kendi payıma
  hain bir aşk bu kökü dışarda
  olur böyle şeyler ara sıra
  olur ara sıra
• konuşmak susmanın kokusudur.
  ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma.
  yalan korkaklığın tortusudur.
  dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma.
  
  özdemir asaf
• seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
  elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek.
  
  seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
  ''seni seviyorum'' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.
  
  seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?
  aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek. ve buradayken bile seni çılgınca özlemek...
  
  seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
  seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak. senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.
  
  seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?
  tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana... elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte. elimde kır çiçeğiyle seni beklemek... aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek.
  
  seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?
  sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak... okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.
  
  seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?
  seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek. sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak. yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde. kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime.
  
  seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?
  nereden bileceksin?
  sen benimle hiç olmadın ki. olsaydın avuçlarım terlemezdi... isırmazdım dilimin ucunu... özlemezdim seni yanımdayken.kıskanmazdım.
  
  korkmazdım yollarda yürümekten. islanmazdım yağmurlarda... yıldızlara aya dert yanmaz, böyle her şarkıda serhoş olmazdım.
  korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize... ve her kulaçta haykırırdım seni..
  ama sen hiç benimle olmadın ki...
  ya aklın başka yerlerdeydi ya yüreğin...