• halbuki genç delikanlılarımızın otobüse sırf yaşlı insanlarımıza yer vermek için bindiği bile görülür.
    ..
  • (bkz: yaşlandıkça farkına varılan şeyler)
  • bizzat otobüs şoförünün " bıktım arkadaş bu 65 yaş üstü yaşlılardan, canları sıkılıyor, bedava diye sabahın köründen akşama kadar oyun oynar gibi inip biniyorlar otobüse, 1 durak , 2 durak gidip geliyorlar. bazen aynı kişileri 3-4 kere görüyorum aynı gün otobüste "

    sevgili amcalarım teyzelerim, hatta dedelerim ninelerim, madem ki günde 3-4 kere otobüslere inip binecek kadar enerjiniz var o zaman ayakta seyahat edecek kadar da enerjiniz var demektir.

    asılyaşlılarımızın günde 5-6 saatlik uykuyla en az 10-12 saat amele gibi çalışan, 3 kuruş kazanicam diye her gün 3-4 saatini yollarda tıklım tıkış otobüs metrobüslerde alt alta üst üste geçirmek zorunda kalan ve bu yolculuk için üstüne para ödeyen gençlere acıması gerektiğini düşünüyorum.

    -" bizim zamanımızda" ..diye başlayan ifrit edici cümleleri zerre kadar etkilemiyor beni.

    yer veriyor muyum ? evet
    her yaşlıya mı ? hayır, gerçekten oturmaya ihtiyacı olan, genci yerinden ettiği için gerçekten üzüntüsü yüzünden okunan yaşlılara...
  • otobusun arka tarafina gecip, yer vermekten kurtulacagini dusunen kisileri kizdiran kizlardir.

    sadece genc kizlar degil, bacagini 2 metre acip oturan genc erkekler de yer vermiyor. ee tabii ayaktayken telefonla nasil oynayacak?!
  • çok kalabalık otobüs-metrobüs-metrolarda birileri mütemadiyen kadınları ve genç kızları dayamak suretiyle taciz edebildiğinden olması muhtemel davranıştır. eğer bu durumdan rahatsızsanız toplu taşıma araçlarında etrafınıza daha dikkatli bakarak tacizcilere tepkinizi ortaya koyarak hemen değil ama uzun vadede bu problemi çözebileceğinizi düşünüyorum. yok "aman şimdi başıma bela almayayım" diyor ve ilgilenmemeyi/susmayı tercih ediyorsanız da o kadınlar oturdukları koltuklardan kalkmayacaklar buna alışın.

    bir de olayın farklı bir boyutu var. bunu söyleyerek herhangi bir ayrımcılık tartışmasını ateşlemek istemem ama ülkemiz erkeklerinin büyük bir kısmında tesettürlü kadınların daha korunmaya-kollanmaya muhtaç veya layık bulunması gibi bir durum olduğu fikrindeyim. neden bu fikirde olduğuma gelirsek, defalarca kez "yorgun görünüyor - yaşlı - elinde yük var" gibi gerekçelerle yerimi verdiğim bey amcalar bir durak sonra kalkıp tesettürlü bir kadına yer verip ayakta gitmeye devam ettiler. madem ayakta gidebiliyorsun benim yerime oturmayı neden kabul ettin? o tesettürlü kadının oturmayı benden daha çok hakettiği fikrine nereden vardın? "o ayakta giderse taciz edilir bu zaten açık yolludur bu elletiyordur zaten herkese" diye mi düşünüyorsun?

    bunun dışında bu zamana kadar 2 kez otobüste ciddi biçimde tansiyonum düştü ve bayılmanın eşiğinden döndüm. o çok yardımsever amca ve teyzelerin hiç biri kılını kıpırdatmadı. "düğmeye basar mısınız, iyi hissetmiyorum" dememi bile duymazdan geldiler. oturanlar kafalarını diğer tarafa çevirdi falan. o gün bugündür engelli, çok nur yüzlü bir yaşlı ve etrafa "bana yer vermek zorundasınız" bakışları atmayan çocuklu/hamileler dışında yer vermiyorum ben de kimseye.

    bir enayi beni mi buldunuz lan. kekoman gibi.. allah allah.
  • daha da arttırıyorum başörtülü genç kızların erkeklerden yer beklemesi. en arkadaki ters koltuklara oturun yaşlılar size dokunmaz. vampir için güneş, kurt adam için gümüş neyse yaşlılar için de ters koltuk odur. bu arada liselilere bu konuda laf söyletmem istedikleri kadar telefonla filan oynasınlar hepsi yaşlılara yer veriyor. hatta boş otobüste kesin yaşlı binecek diye oturmuyorlar.
  • benim de dikkatimi çekti bu. bir de yukardan göğüs çatalına bakmak için kızlara yer veren erkekler dikkatimi çekti.
  • al bak daha önce yazmışım, yine duramıyorum konu ille de yaşlılara yer vermek olunca:

    beylikdüzü bölgesinde ikamet edip, işe gitmek için hafta içi her gün metrobüs kullananlar bilirler; tüyap durağı diğer istasyonlara nazaran daha medeni, çünkü sıra bekleniyor araca binmek üzere. ben her günümü o durağa gidip (bazen minibüs, bazen taksi, işe geç kalma durumuma göre değişiyor) yine kalabalık miktarına göre ortalama 15-30 dk arasında sıra bekliyorum. kaldı ki vakit sahiden çok mühim.

    1 ay oldu olmadı, hadımköy istasyonundan binen bir yaşlı çiftin hanım kişisi tüm o metrobüs içerisinden beni gördü ve omzumdan dürterek "sen kalk, benim kocam hasta, o otursun" dedi. üstüne üstlük onca insandan tepki mahiyetince cık cık'lamalar yükseldi. ben de "bunca insan arasından bir genç beni mi gördünüz?" dedim ve hiç istifimi bozmadım. bir başkası kalkıp yer verdi, ancak yolculuk süresince aynı hanım kişinin iki kez daha sözlü ve dokunmasına maruz kaldım. şimdi burada üç şey var:

    1- senin beni dürtüp benden yer isteme hakkın yok. daha doğrusu, senin bana dokunma hakkın yok.
    2- senin beni ikinci kez dürtüp "baak, ben de oturdum, aman sen verme yer" demeye de hakkın yok.
    3- inmeye yakın elindeki torbanla bana vurup "koltuğu kaptırmadın yine de" demeye hele hiç hakkın yok.

    ülkede taciz tecavüz almış başını gitmiş, hınca hınç dolu metrobüste toplu taşımada sen bir kadını sırf genç diye, gözüne kestirip yer isteyemezsin. kaldı ki bu o kişinin vicdanına kalmıştır, canı isterse kalkar, sana öncelik verir. ayrıca dokunup sataşmak da tacize girer, ki ne cesaret! hemcinsim olman bana temas etme hakkını sana vermez, vermemeli!

    ayrıca yine söylüyorum: o yaşlı dediklerin boş koltuk gördüğünde çita edasıyla saldırıyor, seninle omuz omuza mücadele edebiliyor. bilin istedim.
  • elbetteki insan olan verir zaten ayakta durması tehlikeli yasliya yer. ama vermek zorunda diye bi durum da yok. farkli bir durumda vermediyse vardır da nedeni kimseyi ilgilendirmez.
    dun başıma gelen bi olayı anlatmak istiyorum.
    trenle gelip gidiyorum ilçe-il arası. 2,5 saat sürüyor. ben ve bi arkadaşım var. bindik, yer bulduk oturduk. tren hareket etmeye başladı sonra koridorda ayakta kalanlar oldu. oluyor bazen koltuk yetmediğinde insanlar koridorda ayakta gidiyor -genelde- .bu tcddnin başka bi saçmalığı bence, neyse konumuz bu değil.
    ayakta kalanlar olmuş yine, biz fark etmedik ama gidiyoruz falan. sonra bi tane 40yaşlarında bi kadin söylenmeye başladı iste insanlik ölmüş de zart zurt. bencillik derseniz inkar etmem ama 2.5 saatlik yolda ayakta duramiyorim ben daha bütün gün kosturucam ordan oraya. ne belim dayanıyor ne ayaklarim sonucta ben de insanım. daha önce yer verdim ordan biliyorum. neyse iste ben duymamış gibi yaptim kadını. ıki tane daha kadin var 60yaş civarlarında. onlara da yer vermedim, belki bu ayıptır evet, ama otobüs, metro olsa veriyorum zaten bu sefer vermedim. sonra biletleri kontrol eden adam geldi saçma sapan bi ton laf. şimdiki gençlerden başladı bana ve arkadaşıma baka baka terbiyesizlerle bitirdi. vagonda bi sürü de genc var önümüzde durdu bize konuşuyor anamız babamız terbiye veriyormuş okuyor musuz insan olamiyor musuz vs. biraz vicdan yapmamis olsaydim bi şeyler söyleyip asıl terbiyesizliği göstermek ıstedim ama kadınlara yer vermedim diye de aklıma takıldı. sonra, "vagon eklemeyi düşündünüz mü yol uzun sonuçta herkes yer vermek zorunda değil" dedim. cevap da vermedi aptal herif. yürüdü gitti. insanlık böyle olmuyor ama yer vermeyince insanlıktan cikmiyorsunuz. icinden geliyorsa yaparsin gelmiyosa yapmazsın bu kadar basit.
    yaslaninca bana da vermesinler yer hic kendimi yargilayamiycam teyzelerden özür dilerim ama insanlık bi tek onla ölçülmüyor. ben insanların bu laflarını da anlamıyorum. bu kadınlar öyle diye demiyorum ama sırf, nasil olsa gençler yer verir diye her yere gec giden tanıdıklarım var. neden bi zorlama var anlıyorum. sana mi kaldı yargılamak?
  • ben çok gördüm yaşlılara yer verenlerini. genellemenin lüzumu yok karakter meselesi.
    ihtiyacı olmayan, dışarda abla desen abla sensin ben yaşlı mıyım diyecek ama metrobüste ihtiyarlaşan tipler var (bkz: gün teyzeleri) onlara da yer verenin karakterini
hesabın var mı? giriş yap