• gitti bile. doğru düzgün çocukluk yaşayamadım, iyi bir eğitim alamadım, gönlümce gezip eğlenemedim, almak istediğim hiçbir şeyi alamadım, sevdiğim işi bulamadım, seveceğim insanı bulamadım.. sahi ben ne yapıyorum ya? hangi yoğurt daha ucuz diye market market geziyorum. afedersiniz ama skiyim böyle gençliği.
  • "gençliğin mutlu bir şey olduğu bir yanılsamadır, onu kaybedenlerin yanılsaması; ama gençler perişan olduklarını bilirler; çünkü içlerine işlemiş, gerçekten uzak ideallerle dopdoludurlar ve gerçekle her temas ettiklerinde yaralanıp berelenirler. bir komplonun kurbanı olmuş gibidirler; çünkü okudukları kitaplar, seçim yapma zorunluluğunun ve geçmişe hoş bir unutkanlık pusunun ardından bakan büyükleriyle yaptıkları sohbetlerin getirdiği ideal, onları gerçekdışı bir hayata hazırlar. tüm okuduklarının ve onlara söylenen her şeyin yalan, yalan, yalan olduğunu kendilerinin keşfetmesi gerekir ve her keşif, hayatın çarmıhında bedenlerine saplanan bir başka çividir."

    somerset maugham - insanın esareti

    çivilenecek yerimiz kalmadı anasını satayım, delik deşik olduk.

    debedit: insanın esareti hakkında yazdığım #118914866 numaralı entryi de okumak isteyebilirsiniz. gerçekten dopdolu bir kitap. herkese tavsiye ederim.

    bu da benim romanım. 3 debedir şunu şunu sevene tavsiye ederim diyorum, koca debeden bir satış çıkmadı.* bu sefer tavsiye etmiyorum, alır mısınız diyorum.
  • "herkes yolunu buldu sadece ben kaldım." hissi de eşlik eder. gençliğin en güzel ve asla geri gelmeyen dönemlerinde gülüp eğlenip anın tadını çıkarmak gerekiyor ama onun yerine dertlenip boşluğa düşüyoruz. istediğimiz şeyler lüks bir yaşam değil her insanın doğal ihtiyacı olan temel ihtiyaçlar.neler bu temel ihtiyaçlar?

    -iyi bir iş. liyakatın değil torpilin ve rantın olduğu bir düzende iyi bir iş de lüks. elbette ki hak ve adalet gibi değerleri göz ardı etmeniz gerekecek.
    -ev. başımızı sokacak bir ev sahibi hayali kurarken kiraların anadolu'da bile 2 bin liradan başladığını düşünürsek istanbul'da kirada oturmak bile büyük lüks. çünkü bir ev sahibi olmak demek 2 milyon türk lirası
    -araba. a noktasından b noktasına gitmek için tasarlanan arabalar artık günümüzde otonom teknolojilerle beraber sürücüsüz gitmesi konuşulurken avrupa'da hurda gözüyle bakılan bir aracın ülkemizde karşılığı 300 bin lira. 1 litre mazot ise 17 lira ve artık arabalar kmde 1.25 lira yakıyor.
    -iyi yaşam. muasır medeniyetler seviyesinde iyi bir işinde çalışan kişi iş çıkışı arkadaşıyla bşr yerlere gidip bir kahve içebilmeli haftasonu aktivite yapabilmeli kendisi için hobi edinmeli ve yılın bir döneminde tatile gidebilmeli bunların hiçbirini hayal dahi edemiyoruz. salatalığın kilosu 25 patlıcanı kilosu 40 simit 4 lirayken karnımızı doyurduk da kahve içmesi mi kaldı?

    ben ne zaman ev alacağım ne zaman araba alacağım ne zaman insan gibi yaşayacağım? ben ne zaman iş sahibi olacağım? ben ne zaman hayal kurup gerçekleştirmenin tadını çıkaracağım?

    en önemlisi gençliğimi çürütenler ne zaman hesap verecek?

    zorunlu edıt : bazı arkadaşlar evliliği neden dahil etmedin demiş. arkadaşlar siz kafayı mı yediniz? yiyecek ekmek bulduk da bölüşmek mi kaldı?
  • sadece korona sürecinde değil türkiyede gençliğim boşa gidiyor.
  • gençliğim boşa gitti hissinden daha evla olan his.
  • a message to young people from andrei tarkovsky

    --- spoiler ---
    insanlara ne söylemek istersiniz?

    bilmem… sanırım yalnız olmayı öğrenmeleri gerektiğini ve kendi başlarına mümkün olduğu kadar çok zaman geçirmek için uğraşmalarını söylemek isterim. bugünün gençlerinin hatalarından biri gürültülü, bazen neredeyse agresif etkinliklerde bir araya gelmeye çalışmaları. kendini yalnız hissetmemek için bu başkasıyla beraber olma arzusu bence çok talihsiz bir gösterge. her insan çocukluktan itibaren kendiyle zaman geçirmeyi öğrenmeye ihtiyaç duyar. yalnız olması gerekmez ama kendiyle kaldığında sıkılmamalıdır. kendi kendine kaldıklarında sıkılan insanlar bana kendilerine verdikleri değer açısından bir tehlikenin içindeler gibi gelir.
    --- spoiler ---

    kaynak: https://koltukname.com/…iz-tarkovskiden-tavsiyeler/
  • korona sürecinde bolca hissettiğim his.
    en güzel yaşlarımın geldiği döneme bak.
    20li yaşların başında geldiğim döneme bak.
    resmen emekli hayatı gibi bir hayat yaşıyorum
    gençliğim yanıyor gençliğim resmen boşa gidiyor, çok kötü bir his.
    alo gençliğim ellerimden kayıp gidiyor imdat.
    tiyatro yapıyodum lan ben
    eve girmiyordum
    sokaklarda sabahlıyoduk
    kütüphanede finallere çalışıp sabahlıyoduk
    gece yolculuklarına çıkıyoduk
    yurtdışı planları kuruyordum
    ne bileyim en azından bir heyecan vardı, mutlu sayılırdım.
    nolur gençliğimi geri verin bana
    bu monotonluğu ve bu hayatsızlığı kaldıramıyorum artık
    monotonluk sen istediğin için olunca güzel
    heyecan istiyorum, hayat istiyorum
    bu ankara’nın sokaklarında eskiden bir hayat vardı...
    korona ayrı dert ülke durumu ayrı dert
    çığlıklar... yardım çığlıkları...
  • (bkz: ben hariç herkes sevişiyor hissi)
  • bu hissi benim zihnime sokan kisi, kurum, toplum, olgu, bilgi, millet, uzay, evren, enzim, bakteri, hormon, kozmos, tanri ve turlu metafizik veya fiziksel varligin iflahini sikeyim.

    uzun yasamak degil dolu yasamak istemistim ve mutlu oldugumu hatirladigim hicbir anim olmadan gencligimin sonuna hizla ilerliyorum. kimi sikeyim ben? kimden hesap sorayim oglum kotu yola dusup bir haramzade de biz mi olalim amk?
  • gitti bile. artık çok geç. gençliğin boşa gittiğini kabullendikten sonra insanın yaşama hevesi bitiyor ve geriye sadece günleri saymak kalıyor.
hesabın var mı? giriş yap