• bu keşif; genelev nasıl bir yerdir,ne yapılır ne yapılmaz ne yenir ne içilir diye yapılan bir keşif değildir.

    anadolunun bir ilinde görev yaparken bir çaycının hırsızlık davasına bakılmakta idi.delillerin çoğu toplanmıştı.ancak çalınan şeyin (muhtemelen para idi) bulunduğu yerin muhkem olup olmadığı anlaşılamamış ve mahallinde keşif yapılmasına karar verilmişti.
    keşif günü verilirken adrese dikkat edilmemişti.keşif günü de ramazan ayı'nda bir gün...şoför çağrıldı,adres bildirildi.soför biraz utanarak "efendim burası kerhane" dedi.keşif heyeti şaşırdı, bocaladı.karar da verilmiş...katip kıza "istersen sen gelme,bir erkek katip gelsin" dediğimizde "gelmek istiyorum" dedi.
    ramazan günü,saat 14.00 civarı geneleve varıldı.şoför "ben içeri girmem oruçluyum" dedi.dışarda kaldı.savcı " ben de oruçluyum ama görevim gereği girmek zorundayım" dedi.birlikte girildi.keşif geleceğinden haberli oldukları için, müşteri yoktu.genelev kadınları gayet mazbut giyimli idiler.bazısının başı açık bazıları örtülü.keşfi yaptık.kadınlardan biri " biz hepimiz oruçluyuz,oruçlu değilseniz size çay-kahve ikram edelim" dedi.teşekkür ettik."ramazan boyunca kapalı mısız ?" sorusuna " iftardan sonra çalışıyoruz" dediler.

    sükun içinde,utangaç ama içtendiler.katlanmak zorunda oldukları hayatın bilincindeydiler...insan idiler.

    keşiften dönmüş adliye önüne gelindiğinde bir yargıç arkadaş sordu :" nerden geliyor sunuz ?" ,"kerhaneden" deyince" tüh allah belanızı versin ramazan günü tövbe tövbe..."dedi.durumu anlattık.

    mahkeme her yerdedir...
  • gidilecek yerin genelev olduğu farkedilseydi muhtemelen şöyle bir ara karar oluşturulurdu;

    -mahallin umuma açık, genel olması nedeniyle muhkem olamayacağından keşif yapılmasında hukuki yarar görülmedi...
hesabın var mı? giriş yap