gitmek istemek

• (bkz: gitme isteği)
• gidemeyenlerin hisettiği bir şeydir. gidebilen gitmek istemez ki basar gider. ve ben yine en çok o basan gidenleri kıskanırım, insanın bir şeyi yapmak istemekten vazgeçip yaptığı günleri hayal ediyorum.
• hem de öyle bir istemek ki, hiç gidememek aslında bu.. gerçekleştirmeye kıyamamak en büyük hayalini.. her zaman tutunacağın bir hayal olarak bırakmak gitmek isteğini..
  
  ..ben her bahar aşık olmam ama
  her bahar gitmek isterim.
  gittiğim olmadı hiç,
  ama olsun... istemek de güzel. "
  
  ben de her bahar gitmek isterim.. istemek de güzel.. hatta istemek daha güzel.. bir gün gerçekleştireceğini bilmek çok daha güzel..
• (bkz: yeni bir ülke bulamazsın)
• herşeyi ardında bırakmak istemek; sahte dostları, yalanları, acı veren tutkuları, aşkları, alışkanlıkları, yasakları... aslında kendini bırakmak istemek yalnızlıkla yola çıkıp ardına bile bakmadan uzaklaşmak , kaçmak istemek, gittiğin yerde herşeye, herkese, her duyguya ,kendine bile yeniden başlamak istemek, bu sefer tecrübeli olarak ve sadece kendini dinleyerek hayatını yaşamak, nefes almak istemektir.
• ben her an her yerden her şeyden gitmek istiyorum
  burda önemli olan gidilecek yer gibi gözükse de değildir
  gitme eylemidir insan aslında cogu zaman gitmek ister
  kırıldıgında kızdıgında isler yeterınce iyi gitmediginde sevgilisi bıraktıgında aldattıgında babasına kızdıgında annesine kustugunde hocaya kufur edemeyip icinde tuttugunda her gun sikik bir okula gıtmek zorunda oldugunda defalarca anlatmasına ragmen anlayan olmadıgında gitmek ister
  gider mi bilmem ama istemek de güzel en azından niyetin belli
  bir filmde geçiyordu 'gitmek isteyince her yer yakındır' aynen öyle
  uzaklara derdinizi götürüyorsanız gitmek de rahatlatmayacaktır
  bize huzur lazım anlayış lazım
  belki bazen hayatı kovalamayı bırakmak lazım
  zamana yetişmeye ugrasmamak biraz gözlemci olmak lazım
  koşmak yorucu yürümek cevreye bakabilmek güzellikleri görmek lazım bunun içinde kucuk bir olcek mutluluk lazım
  dürüst olan net olan lafı cevirmeyen kımseler lazım
  yani cok sey lazım
  olur mu olmaz ama ben yine de soyliyim
• gidemeyince yaraya dönüşen buruk istek, değişiklik arzusu. içine düşüyor insanın arada ama gidilmiyor da. bırakamıyor insan anasını, yuvasını kolay kolay, sıkışıp kalıyor.
  
  ve ne de güzel anlatıyor http://www.youtube.com/watch?v=39ihn-7ngfy
• tam şu anki ruh halim.
  
  hani olur ya insanın içi sıkılır, ruhu yorulur, beyni artık yoğun çalışmaktan kendini devre dışı bırakmıştır. heh işte öyle.
  
  ortam bu kadar karışıkken,
  etrafında bir sürü insan varken,
  her birey senden bir şey beklerken,
  düşünmekten yorulmuşken,
  mutlu olmayı sebeplere bağlamışken,
  eskisi kadar gülümseyemiyorken,
  kahkaha atmayı unutmuşken,
  oturup 2 kadeh rakı içemiyorken,
  "erken yatmalıyım, sabah iş var" diye bahane arıyorken,
  "en büyük keyfim spor yapmak" diye yalan yere kendini kandırıyorken,
  kalabalığın ortasında nefessiz kaldığını hissediyorken,
  insanlara eskisi kadar güvenemiyorken,
  her dakika başka bir değişim istiyorken,
  güneşi bile özlüyorken,
  belki de ruhunuz kararmışken tam olarak isteyeceğiniz şey işte.
  
  hani arkaya bakmadan, önüne çıkan engele takılmadan, döne dolaşa, avare avare, kimse senle ilgilenmiyorken... tam da böyle işte..
• insansı bir istekten ötesi değildir. gariptir, ortalama her insanda da vardır. neden olduğunu bilmiyorum ama belki de psikolojik bir mekanizmadır. ben mesela; şimdi bir sınava ve tayine bakan bütün isteklerimle her şeyi yoluna koyacakmış gibi mutluyum, bu isteğim var diye. yolda bulacakmış gibiyim istediğim hayatı. karşılacakmışım gibi geliyor olağanca şenlikle. zaten ne demiş servet kocakaya doğum günümde isimli parçasında "başladığı yerde biter tüm yolculuklar" belki bir türküden bir şarkıdan yola çıkarak, yürüyüp de eve dönecekmiş gibiyim. sahi evim neresiydi benim. yolculuk nerde başladı.
  
  bu esnada yolculuğun başladığı yerde -ki bu fiziksel de birşey de değil ama- otogarlar ve yahut yolcuların konakladığı küçük işletmeler ya da geçilen şehirlerin ışıklı yüzü de "evin burası lan" der gibi bakıyorlar. halbuki insan yaşayamayacağı yerde mutlu değil. bunu da biliyorum. her neyse laf salatasına da gerek yok.
  
  ben olympos'a gideyim bi belki rahatlarım. sonra da bakarız.
  not: unutmadan! hemen şimdi gelecek varsa iki bira benden.
• kalmasını gerektirecek bir şey kalmadıysa hunharca yapılması gereken eylemdir. ( ama iz bırakmayı unutmamak gerek)