gomorra

• nihayet 'mafya filmleri' için aranan kan; anavatanından, sert sulu.
  
  filmdeki karakterler bu filmi oturup izlemez. zira onlar tony montana'ya özenip scarface izliyorlar ya da miller's crossing'deki infaz sahnesini canlandırmaktan hoşlanıyorlar. bunun gibi çok karakterli ve katmanlı hikayesi, takibi zor kurgusu olan filmleri sevmezler. dramaturji bu kadar gerçekçi olmamalı ya da özdeşleşilecek, karizmatik bir mafya lideri olmalı. öldürmekten zevk alanları görmek isterler, aniden geliveren kurşunların şokunu değil. o yüzden bu film sevilecek bir film değil, hele eğlenceli hiç değil. bilakis sıkıcı da. ama işte onun vitamini kabuklarında zaten. öyle yol kenarına atılıp çürümeye terk edilmemeli.
• gerçekçi mafya filmi...
  
  hiçbir şeyi süslemeden, gerçekte olduğu gibi anlatması filmin en büyük artısı... çatışma sahnesi gelmeden önce müzik çalmıyor, insanlar slow motion'da ölmüyor... bir anda birileri giriyor sahneye, silahlar patlıyor ve birileri ölüyor... bir anda... gerçek hayatta olduğu gibi...
• italyada populer muzigin nasil yerlerde surundugune sahit oldum bu filmle, ne igrenc sarkilardi onlar...
• 2008 cannes film festivalinde büyük ödülü almış italyan yapımı film. son yılların en iyi mafya filmi olarak nitelendirilen yapım, filmekimi kapsamında 11 ekim günü beyoğlu emek sinemasında gala gösterimi yapılacak.
• filmi izlerken ayrı ayrı her sekansta hollywood sinemasının yarattığı yapmacık mafya adamlarının ve suç işleme biçimlerinin eleştirildiğini, gerçekte o karizmatik adamların neye benzediğini görüyoruz. suç italya sokaklarında işlenirken erkekliği yeni baştan yazıyorlar. dört beş ayrı hikaye eş zamanlı anlatılıyor. tüm hikayelerde ana karakter bir erkek. ve hikayelerde erkekliğin şiddetle, parayla, silahla, ölümle, suçla tamamlanması vurgulanıyor.
  
  çok çok sert sahneler var, izlerken yutkunamadığım anlar oldu. sevilebilecek bir film değil çünkü çok gerçek.
• harika film. filmdeki guney aksani yuzunden italya'da bile alt yazi ile gosteriliyor.
• film roberto saviano'nun ayni isimli kitabindan uyarlanmis. film gösterime daha girmeden hem yazara hem de filmin yönetmenine mafyadan ciddi ölüm tehditleri gelmeye baslamis. saviano da koruma sayisini arttirmis, polisten de himaye istemis. simdilik hepsi hayatta
  
  filmde italya'nin güclü mafya örgütlerinden biri (comorrha adi sanirim) ve bunlarin yedikleri boklar anlatiliyor. özellikle napoli'de ve italya'nin güney bölgelerinde aktif adamlar. cocuklari silahlandirip kullanmaktan, mahalle catismalarina, büyük fabrikalarin kimyasal atiklarini illegal bi sekilde ortadan kaldirmaktan gün ortasinda yasanan cinayetlere bicok tehlikeli konuya deginiyor film. özellilke italya'nin güney kesiminin iyiden iyiye cöplüge cevrildigini sasirarak ögreniyor insan. gerci bir türk icin saskinligin dozaji pek yüksek degil. daha cok "vay amina koyim, bi bizde degilmis bu isler" tepkisi geliyor. hemen avrupa birligine de sokuyoruz tabii kendimizi. ha bu arada kesinlikle baba ya da scarface tarzi bi film beklentisine girmeyin alakasi yok
• ozendirici ve yuceltici mafya filmlerinin aksine, icindeki belgesellik yonu agir basan, bu yuzden de mafya filmlerinden daha agirca ve yavasca isleyen bir anlatima sahip olan guzel bir italyan filmi. film boyunca silahlarin konustugu sahneler bence filmin geneline guzel yayilmis; ne basinizi agriyor, ne de sizi uykuya daldiriyor, bunlarin yerine sizi aktif takibe zorluyor.
  
  italya'nin o cok bahsi gecen arka yuzunun, filmdeki kadar karanlik oldugunu ogrenmek ise sinir bozucu.
• filminin çekildiğini öğrenince izleyenlere ayrıca acıdığım kitaptır bu. yazarı(bkz: roberto saviano) alınmasın ama 2.5 aydır okuyorum, kafasız mıyım neyim ne olayı anladım ne kimin kim olduğunu çözebildim. roman desem roman değil, belgesele de benzemiyor. bütün kitapta tek hatırladığım kalaşnikofu bulan adamla ilgili üç beş sayfa. isimleri de kavrayamadım zaten. di lauro kim, pepino kim anlamadan 277. sayfaya geldim, zaten kitap 352 sayfa. arz ederim.
• filmin geçtiği yer napoli'nin scampia bölgesidir.