• birisi hikayesinde paylaşmış; gözünü bi açıyorsun televizyonda bugs bunny oynuyor, koltukta uyuyakalmışsın, 5 - 6 yaşındasın ve hayatın diye gördüklerinin hepsi rüyaymış.
    okuduktan sonra düşündüm, ortasına geldiğim hayatımı gözden geçirdim. beş altı yaşından itibaren yaşadıklarım aslında yaşanmamış olsa pişmanlık duyacağım hiçbirşey yok neredeyse.
    bomboş bir hayatım olmadı aslında gezdim, gördüm, yedim, içtim, okudum, kız arkadaşlarım da oldu ve hatta nişanlandım da. ama bütün bu süreci gözden geçirdiğimde sadece bir kişi için üzüleceğimi fark ettim, o da en yakın arkadaşımdır. kendisi ile tanışmamış olmak hayatımı yaşamamış olsam duyacağım tek üzüntüdür.
    bir insanın kendisinden ve hayatından bu kadar nefret etmesi çok mu kötü acaba bilemedim ama keşke 30 seneyi hiç yaşamamış olsam ve herşeye baştan başlasam diye bir saniye bile düşünmeyecek kadar nefret dolu olduğumu anladım.
  • bir sonraki yaşadığı 30 seneyi de beğenmeyerek tekrarlamak isteyecek yazar beyanı.
  • (bkz: keşke)
  • bilinçaltımda pek vizyonsuzmuş. göre göre neler gördük.
  • ah be keşke öyle bir şey olsa, her şey silinse sıfırdan yeniden doğsam, ya da biri çıksa gelse yeniden doğsam.
  • aslında zaten öyle...

    ama başlıkta anlatılmak istenen de güzel olurdu...

    15 yıl öncesine ışınlansam..o da olur bak...:)
  • ömrümüz boyunca en az 1 kez dilemişizdir.

    hiç şüphesiz derin üzüntüde olduğumuz zamanlar, rüya hatta korkunç bir kabus olmasını istemişizdir uyanır uyanmaz. umarım hiç kimse bu ruh halini (bir daha) yaşamak zorunda kalmaz ve nefes bile almakta zorlandığı zamanlar geçmişte kalmıştır.

    çok mutlu olduğumuz zamanlar ise gözlerimizi açar ve bunun rüya olmamasını, hayatımızın hep bu şekilde devam etmesini öyle isteriz ki; rüya gibi tabirinin manasını işte o an buluruz.

    düşünsene; belki de son defa bu hayata gözlerini kapadığında, gözünü bir açıyorsun hepsi rüyaymış.
hesabın var mı? giriş yap