gris

• bu oyun kesinlikle parasal kaygı taşıyan, ticari hamleler düşünen kişilerce oluşturulmuş olamaz. her bir detayında ileri düzeyde sanat kaygısı ve tutku olan bir oyun kesinlikle. genel olarak çok naif bir oyun fakat bazı sahneleri de inanılmaz epikti. müzikler zaten mükemmel. oyun resmen bir şaheser.
• --- spoiler ---
  
  genelde bu oyunla ilgili teori annesinin ölümüyle başa çıkmaya çalışan gris'in iç dünyasında çıktığı yolculuk şeklindedir.
  
  peki ya tam tersiyse?
  
  oyunun sonunda ağlayan, öldüğünü düşündüğümüz annenin heykelidir, gris değil. gris, oyunun sonunda ağlamaz annesine veda ederken.
  
  oyun boyu gördüğümüz, kaybın beş aşamasını temsil eden heykeller yine gris'e değil, o kadına aittir.
  
  oyunun başında kadının paramparça olmuş ana heykeli, oyunun sonunda sesine kavuşan gris'in şarkısıyla bir araya gelse de kusursuz değildir, çatlakları durmaktadır hâlâ. toparlansa da yara izleri vardır.
  
  ya yasla başa çıkmaya çalışan aslında gris'in ölümünü kabul edemeyen, ona veda etmemek için direnen, gitmesine izin vermemek için onu hep tutmaya, yakalamaya çalışan (karanlık yaratık) annenin ta kendisiyse?
  
  --- spoiler ---
• eğer ki oynadığınız oyunun hikayesi çivi ile kafanıza çakılmadan, gözünüze sokulmadan anlayamıyorsanız, ya da keyif almıyorsaız bence de bu oyun sizlik değil.
  oyun sembolik anlatımı ve altındaki şahane soundtrack'i ile bana muazzam bir yolculuk yaşattı. kesinlikle duygularınızı push eden bir eser bu oyun.
  yapımında görev alan türk arkadaşa selamlar, gurur duydum.
  kısa ama yoğun bir deneyim sunan bu oyun kesinlikle parasını hakediyor.
• oynadıktan sonra insanı ağzı bir karış açık bırakan sanat eseri. kesinlikle bir oyundan daha fazlası.
  
  renk paletleriyle gözünüz bayram ediyor.
  
  müzik adeta ilahi, dinlerken göğe yükseldiğinizi hissedebiliyorsunuz. gris pt. 2
  
  içinde zerre diyalog olmadığı için hikayeyi anlamak zor olabilir, ama üzerine düşününce genel bir fikir oluşturuyorsunuz. benim düşüncem (ve pek çok diğer kimsenin düşüncesi) şudur ki oyunda annesinin ölümü üzerine depresyona girmiş genç bir kızı oynuyoruz. oyunun sonunda kız annesinin ölümünü kabulleniyor.
  
  --- spoiler ---
  
  oyunun sonunda kızın göğe çıkan merdivenleri tırmanmasını kızın eski hayatına geri dönmesi olarak yorumlayanlar var. ama bunun yanı sıra kızın annesinin yanına doğru yol aldığını, yani onunla ölümde buluşmak üzere intihar ettiğini düşünenler de var. gönüllü bir intihar bu. ve ben şahsen ikinci fikre daha sıcak bakıyorum.
  
  neden bilmiyorum ama böylesi sanatsal bir oyunun "ve kız depresyonunu yenip eski hayatına geri döndü" gibi klişe bir sonla bitmesi bana rahatsızlık veriyor. annesine kavuşmak için ölümü seçmesi bence çok daha sanatsal. oyunun sonunda annesiyle ahirette buluşmak adına cennete çıkan merdivenleri tırmandığını düşünmek daha çok hoşuma gidiyor.
  
  --- spoiler ---
• az önce bitirdiğim sanat eseri.
  
  şu sıralar çok sevdiğim birini kaybetme eşiğindeyim. bilemiyorum ne olacağını.
  
  bana öyle iyi geldi ki bu oyun. karakter gibi sesimi kaybetmiş hissediyorum. insanlarla dialoga girmek içimden gelmiyor. olumsuz bir durum oluşursa sindirmem hayli zor olacak. bu oyundaki olumsuzluklara karşı pes etmemek için bazı şeyleri akışına bırakıp kabullenmek gerekiyor.
  
  farklı bir bakış açısı sağladım. şimdi soundtrack albümünü dinleyip büyüyü devam ettireceğim.
• görselliği, müzikleri ve anlatısıyla harika bir indie platform oyunu. hikayesi biraz kişinin yorumuna açık olmakla birlikte daha iyi idrak edilmesi adına tüm mementoların toplanıp oyunun "secret ending" ini görmek gerekiyor, atlamış olan arkadaşlara youtube 'dan izlemeleri tavsiye edilir.
• büyüleyici güzellikte bir oyun.
  
  --- spoiler ---
  
  esas hikaye kaybettiği annesinin yasını tutan bir kızın yasının aşamalarının ve bu süreçte farklı duygularla başa çıkışının sembolleştirilmesi olsa da oynayan kişi oyundaki sembolizmden farklı ve belki de daha kişisel anlamlar çıkarabilir; bu da ayrı bir güzellik.
  
  vincent van gogh'un ruhunu çevrelemiş karanlıklara ve melankoliye karşın, bu güçlü duygu özlerini dışarı vururken sanatıyla ve renkleriyle yaşamın güzelliğini yansıtması ve yaşamayı yücelten renklere zaferi vermesi gibi bir oyun.
  --- spoiler ---
• geçen sene a l'ame enflammee l'ame constellee... ile ağız burun dağıtan bir iş çıkarmışlar. melankolik frankofon black metali diye bir kavram varsa onun kralı bu ikilidir artık, sayelerinde kemana akustik pasaja doyduk sağolsunlar. "madem bunalım black metal kasıyorum o zaman neden bok gibi prodüksiyon ile bunu süslemiyorum" gerzekliğine bulaşmamış olmaları da ayrıca sevindirici.
• (bkz: kübler-ross modeli) muhteşem atmosferi, müzikleri ile ilgimi fazlasıyla çeken oyun kendime doğum günü hediyesi olarak bugün almayı düşünmekteyim. biraz daha önce çıksaydı muhtemelen en iyi sanat tasarımı ödülünü alırdı. bağımsız yapım olarak böyle muhteşem eserlere ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.
• bu gün itibariyle çıkmış oyun. henüz oynamadım ama videolarını görür görme heyecanlandım zira o kadar güzel grafikleri var ki, her sahnesine özenilmiş belli. konu için genç bir kızın kendi dünyasında kaybolup yaşamın acı dolu gerçekleriyle yüzleşmesi babında bir tanıtım yapmışlar.
  
  şu son bir kaç yıldır aaa olarak duyurulan oyunlardan çok bağımsız yapımcıların geliştirdiği oyunlardan zevk alır oldum. eminim bu oyunda "o oyunlardan" olacak.