• insanın içini acıtan bir belgesel. evlerini, çocuklarını bırakıp para kazanmak için büyük şehirlere giden 130 milyon çinlinin hikayesini bir aile üzerinden anlatıyor. film boyunca karanlık dikiş atölyelerinde içiniz sıkılıyor, günlerce sıra bekleyerek bindikleri trenlerde bunalıyor ve senede sadece bir kez eve gidebilmenin özlemini hissediyorsunuz.
  • dünyanın gördüğü en büyük göçü anlatan belgesel. 2009 yılı ortak yapımı çinli yönetmen lixin fan çekmiş.
  • evlerinden çok uzaklarda çalışmak zorunda kalan , 150 milyonu aşkın göçmen işçilerin senede bir kez ; çin yeni yıl bayramında evlerine gitmesini anlatan , anlatırken örnek kümeyi genellememizi sağlayan bir aileyi konu alan belgesel (bkz: last train home)
    .

    --- spoiler ---

    örnek ailemiz çocuklarını daha bebek iken kendi annelerinin yanına bırakıp , köylerini terk etmek zorunda kalmışlar . senede birkaç hafta memleketlerine dönüp çocuklarıyla hasret giderebiliyorlar ve yılın geri kalan kısımlarında köle olarak çalışmak zorundalar .gurbet ellerde köle gibi çalışmalarını kabullenişleri , çaresizlikleri ve bu durumu artık yadsımamaları , kabullenmeleri insanın yüreğini burkuyor. üstelik 150 milyonu aşkın insan bu şekilde robot gibi yaşamak zorunda … trenlere binmek için bile günlerce beklemeleri gerekiyor .yönetmen çaresizliği , dramı , trajediyi , göçmen işçiliğin ortaya çıkardığı sosyolojik sorunları , oksimoron içeren durumları başarılı bir şekilde belgesele yansıtmış .özellikle “an” dediğimiz kareleri bizlere hissettirmek için pek uğraşmış .belgesel biraz yavaş ilerliyor , ağır çekim sahneler çoğunlukta ve anlatılmak istenilen karelere güzel odaklanılmış .yönetmen , batılıların böcek olarak gördükleri insanlarında var olduklarını çok iyi işlemiş .farklı tecrübeler ve hayatlar görmek , duygudaşlık yaşamak vs için yapımın izlenmesini tavsiye ederim . not : çok çok çok daha kötü şartlarda yaşayan köleler var .
    --- spoiler ---
hesabın var mı? giriş yap