• ankara'da turunun ilk ornegi olan, ve bence de simdiye kadar gelmis gecmis en iyi ozel radyoydu. kendine oz bir kitlesi vardi. genelde lise ogrencisi olan bu kisiler eminim ki radyonun delisini, dj tugayi, riza yi felan hala hatirliyorlardir.
  • bir zamanlar kavşaklarda karşıdan karşıya geçebilirdik ankara'da, parklar betonarme değil yeşildi, metro inşaatına gururla bakıp açık hava sinemalarında rahatlardık. otobüsler 11den sonra da çalışırdı, çoğu şey güzeldi ankara'da.
    işte o güzel zamanların, güzel akşamlarını seslendirdi gün fm. ve bugün hala o güzel günleri yaşayanların içi "ayrılsak da beraberiz" diye sızlamaktadır.
  • kendi alaninda efsane olmus biseydir. belli bi tarzda olan tum kitleyi sabahlatan bi radyo kanali, ilk olmasina ragmen bu kadar basarili, bu kadar degisik ve bir daha benzeri ortaya cikmayan sekildeydi. hatirladigim programlardan biri "uykudan once" adli liste programi, bi digeri ise pazar aksamlari yayinlanan "katil kim" mi ne, ona benzer biseydi. bi hikaye skec halinde sunulur, devaminda katilin kim oldugu dinleyici tlf.lari ve ipuclariyla falan bulunurdu. bi de mert vardi, techno severdi. radyonun binasi dikmendeydi ve alt katinda acilan gece klubu "kaos" populer olmustu. ust katta program yaparken, "artik biz asagi kaos'a iniyoruz" diye reklam yaparlardi. bi tane efsane program hatirliyorum: radyolarin kapatildigi donemde bi ara gecici olarak tekrar yayin yapabildikleri bi zamandi, gece saat 2den sonra falan canli yayin aracina binen mert ve radyonun delisi aykut, aractan yayin yaparak ankara sokaklarinda dolasmislardi. yayini dinleyenler de arkalarina eklenerek konvoy olusturmus, odtuye gidip geri gelmislerdi. gun fm tecrubesini yasamis olanlari saygiyla tebrik eder, yanaklarini oksarim.
  • adını her duyuşumuzda gözümüzde ilk gençliğimize dair biriken gözyaşıdır
  • o zamanlar ne cep telefonu, ne internet, ne de ekşi sözlük vardı, o kadar eski bi zamandı*. radyodakiler eğlenceli adamlardı hepsi eğleniyordu, dinleyenler de. ortaokulda nefret ettiğim tarih dersini asıp suat'ı dinlerdim sabahları. geceleri aykut vardı, ses tonuna hastaydım deliydi bi de o da var. gündüzleri zırt pırt arayıp şarkı isterdim mehmet çalardı üç beş parça sonra. güzel zamanlardı. ee ne denir, hatırlayan herkese selam olsun.
  • perşembe günleri yayınlanan programda (galiba radyonun delisiydi) çağrı cihazlarına mesaj gönderilirdi, santral memureleri baygınlık geçirmişti bizim abuk subuk mesajlarımızı iletmekten, hatta arada memureler bizzat mesaj gönderiyolardı, yatın uyuyun artık diye.. ayrıca radyonun delisi vaktinin en uzun canlı yayın rekorunu kırmıştı, 2 tam gün müydü neydi. eskiden fm 97'deydi sonra özel radyolar kapandı, millet araba antenlerine siyah kurdeleler bağladı sonra tekrar açıldı, bunlar 96.8 oldular ama eski tadı vermedi. rıza sonradan ferhunde hanımlar'da oynamaya başladı.
  • cingili "gun ef em 97" iken shahane olan ozel bir radyo istasyonu idi. donemin tum mimarlik ogrencileri tarafindan dj'leri secerelerine kadar bilinip taninan, geceleri nobetci tekelci gibi, acik olmasi hayati onem arz eden, gulduren, eglendiren, aykut'un "hist! uyuklamayin!" repligi ile gonlumuze taht kurmus bir radyo; bir proje yardimcisi, bir arac iken, teslim donemleri disinda da uyanik kalma amaci haline gelmis idi.
  • korku saati diye bir programi olan ankara radyosu idi. aykut yapiyordu programi diyecem ama olmayabilir de. uzerinden 15 sene gecmis tam da hatirlamiyorum. bir gun de cizgi roman trivia tadinda bir yarisma yaptilardi. yok tom miksin atinin adi, yok ciko'nun tam adi, kulver kalesindeki albayin adi falan diye sordulardi. o zamanlar liseden yeni cikmisiz, kulliyata hakimiz, hepsini biliyoruz ama arayamiyorduk..yurdun telefonlarinda siraya girecen, dusurecen, cevap verecen.. hey gidi gunler hey...o zamanlar dikmen caddesinde baglar vardi, cep telefonu bir hayaldi :)
  • en çok özlediğim şeylerden biridir.
17 entry daha
hesabın var mı? giriş yap