• 10 parmağında 10 marifet olduğunu çok geç öğrendiğim gencecik sanatçı, ocak ayında kansere yenilmiş, ama çevresindeki insanlar onu hiç unutmamış.
  • unutulmayandır. sanırlar ki önemsemem, sansınlar. kim olduğumu kimse bilmez. böyle durumlara feryat edemem. tek başımayken bile etmem. çaresizliğe ağlamak, çaresizliği katlar gibi gelir. susarım. güniz bilir, bana yeter.

    güniz'i düşünmediğim çok az gün var. insanlar bayram arifesi diye mezarlığa araba trafiği oluşturmuşken tüylerimin kalkmasını güniz'den saymazsak, bugün düşünmedim mesela. sonra moda'ya gittim, biralar falan. bluetooth hoparlörler var herkesin cebinde, görmen lazım. yanımızdakiler yeni türkü dinleyip durdu. ben tek kalktım eve gitmek için, yoruldum sonra merdiven çık çık, perili köşk var ya, önündeki bank boş. iyi dedim ya oturup bir sigara içeyim. çok da yeni türkü dinlediler dedim bir tane de ben dinleyeyim otururken.

    kaç yıl geçti saymadım. ben yaş alıyorum, sen aynı. olmuyor böyle. saymıyorum. bilmiyorum kaç yıl geçti, ama o kadar yıl, ben senin için hiç bir kaç saat önceki kadar çok, üstelik sokak ortasında, tek başıma, ağlamadım. yanımdan geçen birileri 'ay kız ağlıyo ya sevgilisinden ayrılmış galiba' dediler, ağzımdan kahkahan çıktı. seninki kadar güzel olmadı, ama olsun, öyle bir şey oldu.

    evinin çatısına doğru duman üflüyorum. çok ağlıyorum. sen çok gülerdin. neden sen?

    ışığın içimde saklıdır bilmezsin
  • sesi kulağımdan hiç gitmesin istediğimdir.
    çok özlüyorum, çok seviyorum.
hesabın var mı? giriş yap