günleri karıştırmak

• 9 yaşımdayken yaptığım hata. cumartesi sabahı okulda tek başıma beklerken (neyi?) babam pijamalarıyla gelip almıştı beni.
• aynı cehenneme uyanıyorsak,
  her sabah...
  zaman sıyrılır, tek heceli sözcüklerden,
  gün ya da ay gibi...
• perşembe sabahları cuma sanmak ve eti cin'likten fersah fersah uzak olmak veyahut haftaarası tatili sonrası gelen günü pazartesi sanmak ve eti cin'lere on basmak.
• uzun dönem işsizliğin yan etkisi.
• an itibariyle yaşadığım durum. evet takvim çoktan icat edildi, elimdeki amerikan malı telefondan hangi günde olduğumuzu iki saniyede öğrenebilirim ama bu haftanın bana yaşattığı ruh hali bu. bugün çarşamba mı perşembe mi cuma mı? cumaysa ne çabuk cuma oldu, hafta nasıl bu kadar çabuk geçti, 9 günlük tatil bitiyor mu, tatilciler evlerine dönmeye başladılar mı? ahan da öğrendim cumaymış. normalde çalışırken en sevdiğim gün cuma, sonraki en sevdiğim gün haftaya cuma ama bu cumayı sevmedim.
• yaz tatilinde oluyorsa eğer ne kadar rahat olduğunu hissetmeek
• korona günlerinde evden çıkmayınca zaman mevhumunun giderek ortadan kalkması sonucu karşılaştığımız olay.
• “ıssız tepelerde güneşe bakıp saati tahmin etsem; haberim olmasa hiç perşembe’den pazartesi’den..”
  
  turgut uyar
• bazen de yoğunluk sağ olsun, bünye isyan eder ve günleri ileri atmaya başlar bi an önce pazar gelsin diye.
• ajandaya bakmadan dolu kafayla çalışanların bolca yaptığı şeydir. ama haftasonunu asla kaçırmazlar.