günü gününe çalışmak

• öğrencilik yılları boyunca hocalar tarafından söylenen, adeta beynimize kakılan ve fakat bir türlü yapılamayan eylem
• ders yilinin ilk bir-iki haftasi bir gazla, dersler henuz agirlasmadan uygulanan ama sonra alinan tum dersler birden zorlasip hepsinin odevi, sinavi birikince yapilmasi birakilan aktivite.
  
  ayrica konuyla ilgili olarak (bkz: notlari temize gecerek calismak).
• (bkz: bugunun isini yarina birakma)
• her ders yılı başında çoğu öğrencinin hedeflediği ama pek azının^* gerçekleştirebildiği bir nevi ütopik eylem
• sinav ya da odev hangi guneyse calismaya o gun baslamaya denir...
• hiç de işe yaramayan atraksiyondur. hatta daha kötü sonuçlara bile yol açar. nasıl derseniz aha da şöyle:
  
  üniversite 3te aileden ayrı eve çıktık. dedik şimdi ayrı eve çıktık ama aileye mesaj vermek lazım, sorumlulukları hala iyi şekilde yerine getiriyoz diye, işleri sıkı tutalım, dersler daha iyi olsun. hem 2de ağırlaşmaya başlayan derslerin, kitaplarını şöyle bir karıştırmak suretiyle fark ettiğimiz üzere, boru kıvamını geçip boru hattı haline geldiğini de gördük. neyse efendim ilk üç hafta okuldan eve gelince güzel güzel üstümüzü başımızı değiştirip giysilerimizi katlayıp dolaba koymak, gidip elimizi yüzümüzü yıkamak ama etrafa su sıçratmamak, işerken tuvaletin kapağını kaldırmak, bulaşık biriktirmemek, çöpü zamanında dökmek gibi aile yanı ev yaşam standartlarını tutturarak, aynı gazla da gün içinde işlenen derslerin notlarını gözden geçirip konuyu tam anlamıyla kitaptan özümseyerek, çözümlü örnekleri inceleyerek, hatta ve hatta chapter sonu problemleri çözmeye çalışarak geçti. velhasıl ilk midterm'de ki çok iyi hatırlarım bir machine elements^* sınavıydı, öncesinde güzel güzel konular tekrar edilmiş, düzenli çalışmanın sonucu olarak hepsinin iyi bilindiğine kanaat getirilmişti, 25 alındı. 25 alınması sorun yaratmasa bile konu mankenimiz (kendisi not olarak tek haneli rakamlara imza atmış bir kişidir) hayatında ilk defa bottom çekti. açık söyleyeyim yaşadığım hayal kırıklığı neredeyse deli gibi aşık olduğum bir hatundan siktir yediğim andaki kadar büyüktü. tabi bunun üzerine böyle aşkın ızdırabı sikilmesin de naapılsındı? gelsin biralar, başlasın alemler. bir başlayınca geri dönüş imkansız oluyor haliyle, ev klasik öğrenci evine dönüverdi 3 gün içinde. banyodaki göt kılları, lavabodaki bulaşıklar, içinde yeni yaşam türleri evrilen çöp, onlarca boş bira şişesi gibi erkek öğrenci evinin olmazsa olmazları hemen demirbaş haline geldi. bu dönüşümün sonucu olarak dönem sonunda honor degree'nin direğinden dönüldü. demekki neymiş, herkes kendi bildiği yönden yöntemden şaşmamalıymış.
  
  sonuç olarak böyle günü gününe çalışmak falan luzumsuz hareketler, günü gününe çalışacağınıza open book sınavlara hiç çalışmayıp sınav anındaki stresle tamamen açılmış algılar ve müthiş sınav konsantrasyonu sayesinde çok daha verimli şekilde sınavda öğrenme ve öğrendiklerinizi sorular üzerinde uygulama yöntemini deneyin. daha başarılı olacağınızı göreceksiniz.
• (bkz: semih cumhuriyeti/@kaba şimşek)
• (bkz: üşeniyorum öyleyse yarın)
• benim 17 yıllık eğitim hayatımda her zaman uyguladığım bir yöntemdir. hatta ben 2 hafta önce çalışmaya başlar sınava kadar e az 3 tekrar yapardım. (bkz: sosyal inek) hiçbir zaman zararını görmedim. aksine herkes sınav saatinde stres olurken ben koridorlarda hoplar zıplar pıtır pıtır şarkılar söylerdim! çok keyifliydi. tavsiye ederim.
  
  zamanın ötesinden gelen edit : kıskançlar!
• hep hayaliyle yasadıgım fakat uygulayamadıgım ve bundan oturu 5 bütünlemeye kalmama ragmen essek kafamla beraber yine sınav gecesi calıstıgım, hep bir daha ki döneme salladıgım calısma tarzı.