• çocukluğuma dair hatırladığım ilk nesnelerden.
    ilkokula giderken babam bi' gece abim'le beni evin terasına çıkarıp izletmişti. tarih mart 1997'ymiş. görüntüsü halen ilginç şekilde aklımda.
  • 1996 veya 1997 yılında mardin'de yaşarken, babamın bir gece beni terasa çıkarıp gösterdiği ve aylarca hayranlıkla izlediğim, bana çocukluğumu ve babamı hatırlatan kuyruklu yıldız. büyüyüp isminin hale bopp olduğunu öğrendiğimde, artık ne babam kalmıştı ne de çocukluğum.
  • amator astronomlar new mexico'dan alan hale ve arizona'dan thomas bopp'un ayni anda kesfettikleri kuyrukluyildiz. 1997 mart'inda dunya'ya 1.3 au kadar yaklasmis olup, bati yonunde ciplak gozle gayet guzel gozlemlenebilmistir.
    ekleme: gunes etrafindaki bir turu 2537 yil surmekte olup, yorungesi ekliptik duzleme neredeyse diktir. http://neo.jpl.nasa.gov/…-bin/db_shm?sstr=hale-bopp
  • kuyruklu yıldızın dünya'ya en yakın olduğu 1997 yılında şeytana taptığı düşünülen 39 kişi topluca intihar etti. intiharın tek sebebi de kuyruklu yıldızın dünya'ya bu kadar yaklaşmasından ötürü kıyametin kopacağına inanmaları.
  • bir yazarımızın kendisi ile ilgili 1997 tarihli, oldukca hoş bi'hikayeye sahip olduğu kuyruklu yıldız. (bkz: #18183210)
  • hale ve bopp'un aynı anda keşfettikleri bir kuyruklu yildiz
  • saatlerdir araştırdığım başta hayal miydi gerçek miydi hatırlayamadığım kuyruklu yıldız. ben de çocuktum o geldiğinde evet hatta ekmek almaya gitmeye her zaman üşenen bendenizi sırf akşam onu izleyebilmek için dışarı çıkarmıştır. dile kolay 20 sene olmuş ama kapkara gökyüzünde onun parıldadığını her gün biraz daha yer değiştirdiğini şimdi daha iyi hatırlıyorum. az daha kafayı yiyecektim çünkü sürekli karşıma halley çıkıyordu ve ben küçükken bir kuyruklu yıldız gördüğüme çok emindim şu an gerçekten çok mutlu ettin beni hale bopp gerçek olduğunu bir hayal ürünü olmadığını biliyordum ama emin olamıyordum.

    https://www.youtube.com/watch?v=gtzha85tgoi
  • 97 yılı ilkbaharında, yani ben henüz dokuz yaşındayken, oyun oynamakla meşgul gözlerimi gökyüzüne diktiğimde aşkımızın başladığı, biri diğerinden daha silik olsa da çift kuyruğu olan bir yıldız.

    inanılmaz bir andı, çok net hatırlıyorum o anı. hemen şaşkınlık ve coşkuyla haykırıp, parmağımı bu parlak cisme dikmiş, heyecanıma ortak olmaları için arkadaşlarıma seslenmiştim. bir iki saat hayranlıkla izlemiş, ardından pencereden sarkıp bizi çağıran seslere kulak kabartıp evlerimize yollanmıştık.

    sanırım gökyüzüne, genel anlamda astronomiye merakım bu olaydan sonra başladı. o cisim neyin nesiydi diye aratıp bakınca, hale-bopp reis çıktı karşıma.

    evet, unutmayacağız seni hale-bopp. silinmeyecek anıların belleğimizde. heil bopp!.. yok yok, o öyle değildi. hale-bopp!.. yaşa! ve lütfen çemberi çok geniş alıp özletme kendini. yine dön bize. tabi senden geriye erimeyen bir şeyler kaldıysa. kalmıştır. inanıyoruz.

    #unutmaunutturma
  • bu kuyruklu yıldızı görememiş olmaktan dolayı hep üzüntü duyarım. dünyayı ziyaret ettiği vakitler küçük olduğumdan ve kimse de "gel bak hayatında görebileceğin en süpersonik gökyüzü olaylarından biri gerçekleşiyor" demediği için 18 ay boyunca tepemizde salına salına gezinen bu kuyruklu yıldızı göremedim.
    aslında ne kadar önemli ve göz kamaştırıcı bir ziyaretçi olduğunu öğrendiğimde ise aradan çok zaman geçmişti. işin ilginci etrafımda kime sorduysam kimsenin böyle bir şeyden haberi dahi yoktu.
    bir insan hayatında görülebilecek en görkemli astronomik olayların başında hale-bopp'un geçişi var belki de (betelgeuse patlarsa o başka tabi).
    zaman zaman göremediğim için hayıflandığım ve internetten çekilmiş fotoğraflarına baktığım zamanlardan sonra neowise çıkagelince kendimi çok şanslı hissetmiştim, her gün gidip gözden kaybolana kadar dürbünle izleyip hale-bopp'u görememiş olmanın acısını çıkarttım resmen. bu sefer çok değerli bir an olduğunu biliyordum çünkü.
    ne kadar güzel göründüğüne dair kendi izlenimlerimi aktaramadığımdan dolayı sağdan soldan bulduğum fotoğrafları bırakıyorum.

    12345678910111213
  • 1997 yılında ziyarete gelen kuyrukluyıldızdır. birkaç gün gökyüzünü gözlesem de istanbul'un ışık kirliliği yüzünden bir şey görmek mümkün olmamıştı. sonra bir akşam hava karardıktan sonra eve gelirken elektrik kesildi ve tüm mahalle karanlığa gömüldü. ben bir anlığına başımı gökyüzüne kaldırdım ve o anda donakaldım. kuyrukluyıldız ışıltılı tülden kuyruğu ile tepemde asılı duruyordu, hayatımda gördüğüm en etkileyici manzara olabilirdi. büyülenmiş gibi bir süre öylece baktığımı ve sonra bahçede kendi kendime zıplamaya başladığımı hatırlıyorum.

    aynı büyülü duyguyu bir de 2003 yılında mars dünyaya yaklaştığında balkondan izlerken hissetmiştim. bu yıl da izledim ama aynı heyecanı bulamadım.
hesabın var mı? giriş yap