• politika ile ugrasan lavuklarin yillardir yaptigi, kendini halk olarak tanitma ve prim yapma sevdasi ile de aciklanabilecek tehlikeli yavsaklik turu.. gel gor ki halk da buna istekli sanki. (bkz: halkin takimi olamamak) ve bir ara ecevit icin yaratilmis olan " halkin cocugu " ,"halkin karaoglani" gibi yakistirmalar..
  • "divan edebiyatı dışında kalan, saz ve tekke şiiri nev'inden ferdi mahsüllerle, malzemesi dile dayanan atalar sözü, destanlar, masallar, hikayeler, fıkralar,bilmeceler, türküler, ağıtlar, ninniler vb. gibi ilk söyleyicilerini umumiyetle tespit edemediğimiz eserler bu tabirle yaygın hale gelmiştir". şükrü elçin' in tanımı
  • (bkz: halkiyat)
    (bkz: ibrahim tatlıses)
  • kendi içinde anonim halk edebiyatı,tekke edebiyatı ve aşık edebiyatı olmak üzere 3 kola ayrılan 12. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar devam etmiş ancak genellikle sözlü ürünler verildiği için önemini kaybetmiştir.daha çok nazım üstüne kurulu bir edebiyattır.biçim olarak;

    şiirler dörtlüklerle yazılır.hece ölçüsü ağır basmaktadır ve çoğunlukla yarım uyak görülmektedir.dönemin önemli ozanları:

    ahmet yesevi,yunus emre,hacı bektaş veli,kaygusuz abdal,pir sultan abdal(tekke edebiyatı)
    köroğlu,karacaoğlan,dadaloğlu,aşık veysel,gevheri,seyrani,erzurumlu yaşar reyhani,(aşık edebiyatı) gibi ozanlar örnek verilebilir...
  • "türk halk edebiyatı" için; aşık tarzı, anonim ve dini - tasavvufi halk edebiyatı olmak üzere üç koldan gelişen gelenek edebiyatı. halk bilimiyle sıklıkla karıştırılan bir edebiyattır bu aynı zamanda.
  • bu edebiyatta daha çok sözlü kültüre dayandığı için daha çok şiir alanında eser verilmiştir. nesir alanında verilen eserlerin şekil özelliklerine bakıldığında bunların da başlangıçta manzum olduğu, sonradan nesre dönüştüğü izlenimi edinilir. dede korkut hikâyeleri veya halk hikâyelerinin bir kısmı yarı manzum yarı mensur şekildedir. bu edebiyattaki eserlerin kaynağı halk dilidir. halk ağzından değerlenen hikâye ve masallarda her yöre halkının kendinden bir şeyler eklediğini görmek mümkündür

    halk edebiyatının özellikleri şunlardır:

    - olaylar zengin halk türkçesiyle anlatılır ve yöresel ağız özelliklerini görmek mümkündür. genellikle aşıklar tarafından saz eşliğinde anlatılır.
    - aşk, kahramanlık konularının ağırlıklı olduğu eserlerde dini motiflerde önemli yer tutar.
    - kişiler gerçek yaşamdakilere yakındır. olağanüstü olaylara sınırlı yer verilir.
    - hikâyelerin oluştukları çağdaki sosyal yapı, kültürel özellikler, iç mücadeleler yansıtılmıştır.
    - anlatımda nazım ve nesir içiçe kullanılmıştır.
    - hikâyelerin anlatıcılıarı halka göre biraz daha kültürlü, biraz okuma - yazma bilen, ağzı laf yapan halk ozanlarıdır

    halk edebiyatı nesrinde üç tür önplana çıkar. bunlar destan, masal ve halk hikâyeleridir.
  • ziya paşa nın divan edebiyatını benimsemesinden sonra namık kemal ile atışmaları sırasında "eşek anırması" na benzettiği eski öztürkçe edebiyat.
  • halk edebiyatı sevgisinden ziyade divan edebiyatı nefretinden ötürü övgüyle anılır.

    (bkz: divan edebiyatı/@derinsular)
  • antonio gramsci'ye göre ikiye ayrılır.

    1- ticari halk edebiyatı
    2- ulusal halk edebiyatı
  • bir annenin çocuğuna ninni söylediği andan itibaren başlayan, halkın, yaşayış biçimini, ortak kültürünü, geleneğe bağlı olarak yansıtan edebiyat.
hesabın var mı? giriş yap