han ni zai yiki

• 2003 istanbul film festivalinin acılıs filmi.
• bir chen kaige filmi. ayni zamanda 2003 istanbul film festivali'nin acilis filmi. iyi baslayip, zirlak bir melodramimsiya donusuyor maalesef. bol da keman caliyorlar. ha bir de cinliler de nba seyretmeye baslamislar, bunu ogreniyoruz.
• keman sahnelerindeki spielbergvari ışık kullanimini ucuz bulduğum, duygusal yanı gereksiz yere ağır basmış film.
• "chen kaige acilen donem filmlerine donus yapsin" dedirten, gercek anlamda hayal kirikligi yaratan film. baba rolundeki liu peiqi'nin ilyas salman'in uzakdogu subesi oldugunu da belirtmek gerek.
• (bkz: together)
  (bkz: birlikte)
• en iyi ihtimalle vasatın üstü olarak nitelendirilebilecek festivalin açılış filmi. tıkıt tıkır işleyen düzgün yapısına karşın tamamen batı sinemasınında alınmış formüler bir yapı üzerinden gelişen senaryosu pek çok noktada buna benzer seyrettiginiz filmleri hatirlama gereksinimi yaratiyor. çin sinemasının anlı şanlı isimlerinden birisi olarak adlandirilan chen kaigeden sürekli çin halkının yerel sorunlarini anlatan filmlerini yapmasini beklemek oryantalistik bir haksizliksa da müziğinden kurgusuna buram buram başka mutfakların kokusunu taişiyan yemeklerini ayakta alkişlamanin son derece gereksiz oldugu kanaatindeyim. solino sanatsal bir tutku ile ailesi arasinda seçim yapmasi gereken bir genç karakter hakkında birlikteden kat be kat daha samimi ve üstün bir çalışma kanaatimce.
• elbet ki bir dut yeung nin wa değildi ve evet baba kişi talihsiz bir biçimde ilyas salman'ın çekik gözlüsü gibiydi ve evet bir sure sonra melodram, basini alip gitmeye basladi. yine de sirf sarsak ama hisli profesor jiang karakterinin bıraktığı tat için bile izlenesi bir film bence. zaten kemanlar ve çinliler bir araya geliyorsa ortaya iyi bir şeyler çıkıyor diye saptadım ben, onu bilir, onu söylerim şimdi şu entryme son noktayı koyarken.
• bi uzak doğu filminden çıktıktan soran (ne kadar karşı çıksak da) genelin hissettiği hayal kırıklığı şaşırtıcı bi şekilde bu filmden cıkanlarda yoktu. ilyas salman a benzeyan babaya mı yoksa keman hocasına duyulan sempatiden mi bilmem ama gayet hoş bi uzak doğu filmi gibi geldi bana
• yönetmen chen kaige'nin müzik profesörü yu, eşi chen hong'un ise hoppa kız lili olarak rol aldığı filmdir.
  
  filmin esas oğlanı liu'nun, -"ya ya ya şa şa şa" ve "anaaa?" sözcüklerinin bir kombinasyonu olduğu filmin başından sonuna dek acı içinde kıvranılarak tespit edilmiş olan- mandarin çincesini değil de kemanı ile birkaç damla gözyaşını kullanarak, "benim konser verdiğim salonda yalnız sen varsın" deyişini, hele de konser salonu ile tren garı arasında, tchaikovsky eşliğindeki anlık geliş gidişleri seyreylemiş kişinin, film bitip de sokağa çıktığı zaman önüne çıkan çekik gözlülerin alayını bağrına basmaya iştahlanmış bir sevgi kelebeğine dönüşmesi işten bile değildir.