• cohen'in bugün yayınlanan yeni şiiri. kasımda çıkacak albümden. güzel de bi klip çekmişler rahmetlinin dervişlik yıllarını hatırlatan:

    https://youtu.be/2ammb9cisci
  • ı was always working steady
    but ı never called it art
    ı got my shit together
    meeting christ and reading marx
    ıt failed my little fire
    but it’s bright the dying spark
    go tell the young messiah
    what happens to the heart

    there’s a mist of summer kisses
    where ı tried to double-park
    the rivalry was vicious
    the women were in charge
    ıt was nothing, it was business
    but it left an ugly mark
    ı’ve come here to revisit
    what happens to the heart

    ı was selling holy trinkets
    ı was dressing kind of sharp
    had a pussy in the kitchen
    and a panther in the yard

    ın the prison of the gifted
    ı was friendly with the guards
    so ı never had to witness
    what happens to the heart

    ı should have seen it coming
    after all ı knew the chart
    just to look at her was trouble
    ıt was trouble from the start
    sure we played a stunning couple
    but ı never liked the part
    ıt ain't pretty, it ain't subtle
    what happens to the heart

    now the angel’s got a fiddle
    the devil’s got a harp
    every soul is like a minnow
    every mind is like a shark
    ı’ve broken every window
    but the house, the house is dark
    ı care but very little
    what happens to the heart

    then ı studied with this beggar
    he was filthy, he was scarred
    by the claws of many women
    he had failed to disregard
    no fable here no lesson
    no singing meadowlark
    just a filthy beggar guessing
    what happens to the heart

    ı was always working steady
    but ı never called it art
    ıt was just some old convention
    like the horse before the cart
    ı had no trouble betting
    on the flood, against the ark
    you see, ı knew about the ending
    what happens to the heart

    ı was handy with a rifle
    my father’s .303
    ı fought for something final
    not the right to disagree
  • öteki dünyadan ziyarete gelen leonard cohen şiiri.

    kalbimize piercing taktın, leo.
  • üstadı neden sevdiğimizi hatırlatan şiir.

    sanat izleyen/dinleyen/deneyimleyende vücuda bürünen bir şeydir kaidesinden hareketle nacizane anladığımı aktarayım

    ilk kıtada delikanlılık yıllarının hayallerini ve bunalımlarını safça yaşarken geçmiş ustaları tanıyıp kendine çeki düzen verdiğini ve kalbindeki "cocukluk heyecanı, aklı bir karış havadalığı ve hevesi" diyebileceğimiz şeyi dizginlediğini anlatıyor.

    ikinci kıtada bir çok sevgilisi olduğu hareketli dönemi anımsıyor. o yıllardaki hareketleri çok da önemi olan şeyler değil ama kalbinde pek de hoş olmayan bir iz bıraktığını itiraf ediyor.

    3. kıtada evlenmiş, mutfakta karısı, bahçede oğlu, ticaretvari bir işle uğraşıyor - ancak esas gönlünün olduğu şey bu değil - zira bunu bir nevi "çok da sıkboğaz etmeyen hapishane" gibi anlatıyor. kalbinin bu dönemde yaşadığı sıkıntıyı da (hapishane hayatından az çok memnun olduğu için ) görmezden geliyor.

    4. kıtada belki muhtemelen gayrımeşru bir yeni aşktan bahsediyor. aşk kısmına karşı duramasa da bir yanıyla bu durumdan hoşnut olmadğını, çirkin bir şeyin parçası oldugunu biliyor. muhtemelen iki cocugunun annesi suzanne elrod'u aldattığı bir zamandan bahsediyor diye okuyorum.

    bir sonraki kıtada tüm insanları kastederek "herkes çakal herkes ekmeğinde, skerler böyle işi - yaktım köprüleri" tarzı bir yaklaşımla "saldım artık" diyor.

    6. kıtada - dilenci ile akıl yürttüm/öğrendim/çalıştım derken kendi aptallığı yüzünden yara aldığı ilişkilerine yine aynı aptallıkla analiz yapmaya çalışan birinden bahsediyor. benim tahminim burada kendinden iyice yabancılaşarak kendini bu yaralı ve aptal dilenci olarak anlatıyor. dilencinin ta kendisi olduğunun farkına vararak durumunu değerlendiriyor

    7. kıtada - "hep yaptığım şeyi yapmaya devam ettim çünkü bildiğim/hep yaptığım şey buydu" diyor. bunu anlatırken ahlaken doğru olmayan seçimleri sonunu bilmesine rağmen kolaylıkla yaptığını ifade ediyor.

    8. son kıtadaki tüfek neyi sembolize ediyor emin olamıyorum.
    "fikir ayrılığı için değil, nihai bir şey için savaştım" dizesi bana bir tık fazla muglak geliyor. dörtlüğü "intihar etmeden önceki son sözler" olarak okumak şiirin kalanından farklı bir seviyede yaklaşım gerektiriyor diye düşünüyorum. ilk 7 kıtadaki tema ve sembolizmi bir seviyedeyken son 4lükteki dümdüzlük ayrık duruyor. varsa daha iyi bir yorumu olan eklerse süper olur.
  • şarkının sözleri o kadar duru ki bilgeliğini çırılçıplak sunmuş leonard cohen. insan olmanın çelişkileri daha nasıl naif anlatılabilir ki...

    "ı was always working steady
    but ı never called it art
    ı got my shit together
    meeting christ and reading marx
    ıt failed my little fire
    but it's bright the dying spark
    go tell the young messiah
    what happens to the heart ..."

    https://www.youtube.com/watch?v=2ammb9cisci
  • leonard cohen in aşmış sesi ile derinden etkileyendir.
  • son zamanlarda çokça dinlediğim cohen şarkısı. her kıtasının sonunda tekrarlanan "what happens to the heart" tamamen kontemplatif (başka kelime bulamadım şimdi) ve insanı aniden derinleştirme etkisinde... ve javier mas'ın ispanyol udu şarkıyı başka bir boyuta ve sıcaklığa taşımış.
  • yarim saattir tekrar tekrar caliyor. spotify'da hakkinda soyle bilgiler var, birebir aktariyorum:

    "happens to the heart" is the first single from the new album thanks for the dance. written by leonard*, with music composed and produced by his son adam*, the track features long-time collaborator javier mas, who flew barcelona to la* to capture the artist's spirit on leonard's own guitar, the berlin-based s t a r g a z e orchestra, famed producer daniel lanois on piano, and zac rae from death cab for cutie on felt piano. the video for this song was directed by daniel askill who most notably also directed sia's* "chandelier" video. a collaboration with uk based nowness: a movement for creative excellence in storytelling celebrating the extraordinary of every day.
  • büyük adamın büyük şiiri, buruyor kalbimi evet. acı değil melankoli, ölümüne acı bir arnavut biberinden çok sevgilinin yaptığı domates biber konservesinin içine karışmış tek tük acı sivri biberin acısı gibi. tekrar tekrar ve tekrar dinleyebilirim. asla boğucu değil, ağlak ya da arabesk. yaşadıklarından kalanların burukça bir anlatımı, sanki is tatlı iyi bir viski gibi, belki kenarda yanan bir parça sandal ağacı, yanında kenarında uyuyan kedi, birazcık çok azcık gözyaşı.

    yaşlıca bir adamım, babamdan kalan tüfeğim yok, tüfekle fena değilim, bazı fikirler bırakmıştı bana evet, fikir farklılıkları değil, nihai sonuç için son savaşın fikri ama gel gelelim onun kadar cesur olamadım savaşmak için, eyleme geçemedim asla, içimde yaradır. son satırları vuruyor en çok. babamı özledim. yaşlandım.
  • büyük usta, üstün insan leonard cohenin vefat etmeden önce bizlere son armağanı... insanı retrospektif olarak, beton tavan ile halı arasında geçmişe götüren tehlikeli bir şarkı (şiir) hele ki son sözleri;

    babamı özledim, yaşlanıyorum.
hesabın var mı? giriş yap