hatime

• muhteşem bir can yücel şiiridir.
  
  güngörmüşlerdenim ben
  
  badem ki bu güngörmedik günü gördüm
  ben ki hece taşlarıyla gördöğüşümde
  şamdan bir karıya bir gözü ama
  şey yaparken şeyitlenir ölürdüm
  
  patrona halil'di patronum kesen
  toy bir zebani olarak külhandan
  ateşimle nesimi'nin küllerini kürdüm
  sonram da saunalı bir sefir nidasiylen
  arap sabunlarına kızdım köpürdüm
  
  gusulle ağarmaz zinhar karacümle
  dokuz doğurmadan ana olmaz hamile
  diye ahkam kesip çapraz yürürdüm
  dipnoterdim süttüralizm üstüne
  şair-zaman sürüm sürüm sürünürdüm
  
  güngörmüşlerdenim ben
  badem ki o güngörmedik yerimi gördüm
  ben ki hecinlerle hendek ma'rebesinde
  cingöz bilyelerimi cepten düşürdüm
  böylece de bu şiir defterini dürdüm
  
  ne ömür şeymiş bu benim ömrüm!
• (bkz: hatim), hitam, hatem
• (bkz: sonsöz)
• bir yazının son bölümü.
• biz kiz adi.
• bir şeyin son durumu.